Ik liep ergens in Groningen en stond ineens bij mijn papa's rode auto, we gingen naar huis, en ervoor liepen er nog klasgenoten van de middelbare van me langs.
Ineens stapte ik bij degene uit mijn klas die ik leuk vond in de bus naar waar hij woont. Maar toen ineens gingen we in de richting waar ik zelf woonde.
Ik belde mijn papa en die zou me ophalen vanaf het station. Toen stopte de bus op het station, en stond hij ineens in de fik. De buschauffeur en andere busiemand stapten als laatst uit, ik als een na laatst en daar stond mijn papa met zijn fiets. Hij gooide hem weg en rende op me af. Samen gingen we tegen de muur van het stations huisje staan op veilige afstand. Bleek dat de brandweer die inmiddels gearriveerd was de bus op wilde blazen. Maar dat lukte niet. Een aantal mensen gingen dichterbij de bus staan om hem toch tot ontploffen te proberen te krijgen. Ze stonden op gevaarlijk dichte afstand, en toen kwam de trein eraan. Door het denderen werd iets in de bus ontstoken en we hoorden iets sissen. Mijn papa trok me aan mijn hand mee en we zetten het op een lopen. We waren al enorm ver van de plek weg, toen de bus explodeerde. Alle bomen achter ons begonnen om te vallen door de explosie, en stukken bus vlogen ons voorbij. We bleven lopen, ik krijg een stuk bus tegen mijn voorhoofd, op een vreemde manier. Ik had een snee in mijn voorhoofd aan de linkerkant en toen werd ik wakker.
Wat betekend dit?
