Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Deze droom heb ik een paar nachten geleden gehad. En het blijft door mijn hoofd spoken. Misschien hebben jullie een verklaring? Ons gezin bestaat uit vier personen Mijn man Peter en ik en onze Kinderen Laura van vijftien jaar en Rick van dertien jaar. We zijn 's-Ochtends allemaal thuis. Peter zit boven achter de computer. Ik ben laat ik moet ergens met mijn fiets naar toe. De kinderen zijn ook laat die moeten met de fiets naar school. Ze zitten allebei op een verschillende school.
Rick mijn zoon is al weg. Laura en ik fietsen samen door het paadje naar de snelweg achter ons huis. We komen door het paadje. En we stoppen allebei om naar de lucht te staren. je ziet een heleboel donkere rook en vliegtuigen in de rook bewegen. Links circuleren drie witte helicopters door de lucht. Daar moet Laura eigenlijk heen maar zij staart naar de lucht. Rechts waar mijn zoon normaal naar toe fiets, zie ik in de verte een donkere lucht boven de snelweg hangen. Ineens verschijnt er een vuurzee in die lucht die schrikbarend snel zich beweegt.
Ik denk we moeten vluchten. Dus ik fiets zsm naar huis. Ik ga er vanuit dat onze Rick al thuis is. Laura zie ik niet meer. Op dit punt wordt ik wakker.
|
Beheerder |
Rick mijn zoon is al weg. Laura en ik fietsen samen door het paadje naar de snelweg achter ons huis. We komen door het paadje. En we stoppen allebei om naar de lucht te staren. je ziet een heleboel donkere rook en vliegtuigen in de rook bewegen. Links circuleren drie witte helicopters door de lucht. Daar moet Laura eigenlijk heen maar zij staart naar de lucht. Rechts waar mijn zoon normaal naar toe fiets, zie ik in de verte een donkere lucht boven de snelweg hangen. Ineens verschijnt er een vuurzee in die lucht die schrikbarend snel zich beweegt.
Waar rook is is vuur.
Nu is vuur vaak een beeld van woede of de uitbraak van hevige emoties.
Helikopters staan vaak voor malende gedachten.
Hier lijkt het een zoekactie.
Nu maakt elke ouder zich weleens zorgen over een kind en er komt een moment dat het kind zijn/haar eigen weg kiest.
Deels is het dus een separatieangst.
De onheilspellende lucht en de vuurzee geven iets aan van wat je boven het hoofd kan hangen.
Zorgen angsten een geestelijke deprimerende invloed.
De snelweg is het leven dat aan je voorbij raast.
Laura kijkt naar de lucht. Dat kan inhouden dat zij zich bewust is van naderend onheil of een depressie.
Of ze kijkt niet naar wat er voor haar voeten gebeurt. Leeft in de wolken (fantasie)?
Naar de lucht kijken is het weer inschatten.
Vaak geven rampen grote veranderingen aan.
Soms moet het verleden worden verbrand of opgeruimd.
Soms is het een heftig conflict dat losbarst.
Of ze gaat inderdaad haar eigen weg.
Laura staat ook voor een beeld van iets in jezelf.
Dan moet je gaan afvragen in hoeverre je op haar lijkt, of juist niet?
Is ze zelfstandig? Of een waaghals? Is ze het oogappeltje? Of een avonturierster? enz.
Je vreest natuurlijk het ergste, maar dromen overdrijven graag.
De wereld is nog niet aan het vergaan. Het is geen apocalyps.
Ik ben ervan overtuigd dat het een openbaring is van God. Het staat geschreven, de jongeren zien visioenen, jongeren zullen profeteren, de ouderen zullen dromen dromen.
Ik kan je met liefde meegeven keer tot God, berouw jezelf van de zonden.
Want anders komt het oordeel over de mensen.
Kinderen zijn ontschuldig dus met de opname in de hemel kan het zijn dat je achter blijft. Ik bid voor u dat u een betere droom krijg of openbaring.
Met liefde meegeven
Dank jullie wel. De eerste kan ik mij iets eerder in vinden dan in de tweede. Hoewel ik eigenlijk niet zo bezorgd ben om de kinderen. Ik ben wel ontzettend bezig met van alles op mijn werk. Dus zoek ik het meer in die richting. Wat het tweede betreft daar kan ik absoluut niks mee.