Verdrinking eigen kind

Het kan om het innerlijke kind gaan.
Het zwembad is ook het onbewuste.
Een kind dat nog geen ontwikkeld ego bezit kan gemakkelijk verzinken in dagdromen en vergetelheid. (geabsorbeerd door het onbewuste)
Jij moet hem jouw levensadem en geest inblazen maar dat lukt kennelijk niet.
Dood gaat niets in dromen er kan wel een transformatie plaatsvinden.
Je schrijft zeester, dat kan symbolisch een werkelijke ster inhouden of een zielebeeld.
Het water is de oermoeder. (daarmee ook Thanatos)
Maar het is geen aanwijzing dat het kind iets ernstigs zal overkomen (al kun je niet uitsluiten dat het wel gebeurt)
Maar als er sprake is van overdreven angsten belet je het kind risico's te leren nemen of op te groeien.
De eigen adem inblazen kan ook een vorm van opvoeding inhouden waarbij het kind zichzelf niet kan zijn.
Maar meestal gaat het toch om een goede intentie en gezien de verdere inhoud van de droom wijst die op paniek en angst van de moeder.
Iedere ouder zal zich bij gelegenheid zorgen maken om kinderen en zeker waar het water betreft.
Typisch is dat hij wel water uitspuugt en dus niet dood kan zijn. Maar wellicht wel een verstikkend gevoel heeft.
Hij kan om zo te zeggen niet ademen in die sfeer. Of er zit hem in de realiteit iets dwars.
Dood houden is gevoelsmatig dood zijn. Of het is een drama oproepen om de nodige zorg te winnen.
Misschien ben je zelf een stukje aan het onbewuste kwijtgeraakt dat je moet beademen om het bewust te laten worden?
Een kind heeft de betekenis van iets nieuws dat nog niet aan de kalenderleeftijd is aangepast van de dromer zelf.
Het kan ook een stukje gevoel zijn dat verloren is geraakt. Of het is het verlies van de ziel.
Dat laatste zou de (zee-)ster kunnen zijn.
Het heelal wordt wel als een zee gezien met de (verloren) zielen.
Zoals de godin een donkerblauwe mantel met sterren zou dragen als zinnebeeld van zielen die zij behoedt.