Vreemde droom

Dag iedereen,

Sorry voor dit super lang bericht maar ik moet erover praten.

Ik heb het afgelopen jaar een heel zware depressie gehad en een paar zelfmoordpogingen achter de rug. Sinds ik terug op het rechte pad ben, droom ik bijna elke dag over zeer onaangename gebeurtenissen. Nu dit toch al een paar maanden bezig is, begin ik me echt zorgen te maken. In het begin dacht ik dat het gewoon maar wat verbeelding was. Maar aangezien ik nu merk dat sommige aspecten die ik droom later in mijn leven voorkomen, begin ik het wel eng te vinden.

Het beste voorbeeld dat ik kan geven was dat ik droomde over mijn eerste dag op de universiteit. Ik droomde dat ik iemand daar zou terugzien die al jaren van onze middelbare school af was. Ik had hem al jaren niet meer gezien, laat staan gesproken. Ik wist zelfs niet eens wat hij deed en waar hij zelfs studeerde. Toen ik na mijn rondleiding hem daar ineens zag staan, kreeg ik een koude rilling over heel mijn lichaam. Hij was wel vaker in mijn dromen voorgekomen, maar een paar dagen voordat ik mijn eerste lesdag had, droomde ik dat hij daar stond, exact op die plaats waar ik hem toen zag. Meestal gaan deze aspecten die later uitkomen gepaard met dingen die ik heb meegemaakt die me depressief hebben gemaakt. Dingen waardoor ik me slecht voelde of dingen die ik zie veranderen zonder dat ik er iets kan aan doen. Hierdoor worden al mijn dromen extreem onaangenaam en later in het echte leven nog enger omdat de andere dingen die ik toen droomde en niets van wist toch ineens uitkwamen.

Vandaag heb ik ook naar gedroomd. Ik droomde dat ik op kamers ging in een andere stad dan waar ik nu studeer. Ik ging samen met mijn stiefnicht in hetzelfde oude huis met kamers wonen tijdens onze studie. Beide moesten we een kamer uitkiezen en tot mijn verbazing stonden verschillende spullen die ik vroeger had thuis in de verschillende kamers. Zoals oude dekentjes, het oude bed waar mijn ouders vroeger in sliepen, een oude tafel met stoelen van mijn overgrootmoeder... Toen ik mijn kamer gevonden had, bleek er een doos te staan die ik had gekregen van mijn stiefnonkel. Toen ik hem open deed zaten er 2 knalgroene slangen in. Ik was super bang voor die beesten. Toen ze naar me toe kropen en op mijn lichaam zaten, sloeg ik ze weg maar voelde ik me achteraf schuldig dat ik dat had gedaan. Toen de slangen 'boos' waren, kropen ze mijn kamer uit en wilde ik ze koste wat kost terug hebben. Ik begon steeds meer en meer andere kamers te zien van het oude huis. Op één of andere manier voelde het huis vertrouwd aan door alle spullen die erin stonden die ik kende. Toen kwam ik ineens op een kamer met een gezette vrouw achter de computer. Ineens stond ik niet meer in het oude huis maar in een kantoor van een dierenasiel. De vrouw had de twee slangen gezien maar weigerde me te helpen om deze arme beestjes te vangen. Toen ik vroeg of ik ze mocht binnenbrengen als ik ze gevangen had aangezien ik bang was dat ik niet voor hen kon zorgen, werd de vrouw extreem boos op me. Ik werd daarna ook boos op haar en toen ik mijn ogen sloot om eventjes op adem te komen, stond ik ineens op de bus na de Italiëreis met mijn middelbare school vorig jaar. Ik zag alle mensen terug die me toen extreem gekwetst hadden, die me verlaten hadden,... Toen ik mijn ouders mijn reistassen gaf, zag ik de ouders van mijn beste vriendinnen terug. Ze wilde graag nog iets doen met mijn ouders en mij. Maar mijn vriendinnen dachten daar anders over en wilde me er niet bij hebben. (het is best om te weten dat deze vriendinnen me in de steek hebben gelaten tijdens mijn depressie en evenzeer hebben mee gepest toen ik mezelf ongelukkig voelde) Toen ze na dat antwoord boos wegliepen en met de rest een spelletje speelde in het gras, kwamen de slangen terug. Ze vielen iedereen aan die me hadden pijn gedaan. Toen ze mijn voormalige beste vriendinnen aanvielen, probeerde ik hen te beschermen want ik wilde niet dat de slangen hen pijn deden. Ineens begonnen de slangen mij aan te vallen en toen werd ik ineens wakker. Later die dag, sprak ik mijn ouders over de verhuis die nu gaande is thuis en toen kwam dezelfde stoel en tafel van mijn overgrootmoeder aan bod. Nu, het kan toeval zijn, maar doordat er zo frequent dingen zijn die ik echt meemaak, heb ik toch mijn twijfels.


Daarnaast praat ik ook blijkbaar veel in mijn slaap (volgens mijn vriend). Meestal vertel ik dingen die ik heb meegemaakt of dingen die me nu ongerust maken enzoverder. Als ik dan later wakker werd, kon ik me niets herinneren van die conversatie en kon ik enkel de nare droom van die nacht herinneren.

De rede waarom ik een berichtje schrijf is omdat ik niet meer goed durf te slapen. De dromen maken me bang. Ik voel me er niet goed bij. Ik hoop dat een verklaring van deze dromen me een beetje kunnen helpen.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 28 januari 2018 door Laini.