Een droom waaruit ik verward en paniekerig wakker werd...
Ik droomde dat ik op een paard zat, dat in de keuken van een mij onbekend huis stond. Het was het huis van mijn man en mij. Het paard was bruin, een vos. Met zwarte manen. Het was een heel lief en gevoelig paard. Het stond met het hoofd richting raam, aan de linkerkant was het aanrecht met zo'n metalen blad met golfjes erin. Aanvankelijk zat ik heel rustig op het paard, te praten met mijn man, die achter mij in de woonkamer stond. Ik aaide het paard op haar nek. Op een gegeven moment boog ze haar nek naar beneden en gleed ik richting haar nek. Ik greep me vast aan haar nek om niet voorover te vallen. Ik moest me goed vasthouden en mijn greep verstevigen, wat natuurlijk niet fijn was voor het paard. Ik overwoog me voorover van haar nek te laten glijden maar was bang onder haar hoeven terecht te komen. Het paard raakte in paniek door mij greep op haar nek en dat vond ik zielig . Ik wilde eraf en vroeg mijn man me te helpen , me op te vangen als ik zijwaarts van haar rug af ging. Mijn man kwam en begon een heel verhaal over waarom het paard in paniek raakte, maar dat wist ik al. Ik voelde het. Ik wilde er alleen graag vanaf. Het paard begon te steigeren, zo zielig. Mijn man liep toen weer terug naar de woonkamer. Durfde niet meer dichtbij te komen denk ik. Ik besloot me zijwaarts op het aanrechtblad te laten glijden. Dat lukte gelukkig. Het paard rende richting glazen achterdeur, die al op een kiertje stond. Mijn man kon die nog net op tijd open duwen, anders was het paard dwars door het glas gerend. Toen stond het in de tuin, bij te komen. Ik keek of alles on orde was, zei tegen mijn man dat ik het zo zielig voor het paard vond. Daarna werd ik wakker...
