Ik wandelde een kamer binnen, een ziekenhuis kamer.
En ik werd gegroet door allemaal lachende en blije gezichten, iedereen kijk me blij en gelukkig aan.
Het waren allemaal familieleden (waar ik goede en minder goede contacten mee heb) en heel erg goede vrienden van me.
1 iemand stond met haar rug naar me, ze draaide zich om en had een klein bundeltje vast.
Ik had al een warm en gelukkig gevoel van zodra ik de kamer binnen ging maar door dat kleine bundeltje voelde ik me nog gelukkiger.
De vrouw die zich had omgedraaid was mijn moeder en het bundeltjes was een pas geboren babytje, een meisje met bruine haartjes.
Toen ik het babytje overnam kwam men vriend (in het echt ex vriend) bij me staan en ik werd overweldigd door een gevoel van liefde, geluk en blijdschap.
Daarna verdween het beeld en moest ik plots heel dringend plassen. Ik werd wakker en liep naar de toilet maar toen ik probeerde te plassen lukte het niet, het deed heel veel pijn, precies of ik een blaasontsteking had.
Dit laatste was nog steeds een droom, nadien werd ik wakker en ik moest niet naar de toilet.
Nadat ik wakker was geworden had ik heel erg het gevoel dat het babytje uit de droom mijn dochter moest voorstellen (ik heb zelf geen kinderen en ben bij mijn weten niet zwanger)
