Licht is een symbool van bewustzijn. In het onbewuste heb je maar een heel zwak lichtje.
Maar uit die duisternis kunnen angsten tevoorschijn komen en alles wat je overdag verdringt.
Een deur is een afscheiding. Zeg maar, een vakjesgeest. Geen enkele deur sluit ooit in dromen. Je zou hem permanent in de gaten moeten houden maar dan gaat er wel ergens anders een deurtje open want het onbewuste kent elk gaatje.
De foto is vaak een beeld van een geestelijke inhoud. Dus iets wat niet niet bewust geworden is en ingekaderd.
Maar het lijstje is als een kader en venster naar een andere realiteit, namelijk het onbewuste, de "foto" als star beeld kan tot leven komen.
Een telefoon is een middel tot communicatie. De tv is eenrichtingsverkeer. (Hoewel, tegenwoordig hebben we interactieve TV)
De TV is ook vaak een beeld van het onbewuste of het voorstellingsvermogen. Het is een substituut voor het vroegere theater.
Het contact met de schaduw zorgt altijd voor een inflatie, dat blijkt wel uit je woedende reactie.
De figuur is helemaal niet zo bedreigend, het is de angst die jou gevaarlijk maakt.
De oude vrouw kan elke gedaante aannemen. Ze is zoals Baba Yaga, vuur en water, maar ook aarde en hout.
Maar dat vuur staat voor woede en emotie, temperament en ze haat het middelmatige of lauwe.
Ze laat kleur zien en daagt iedereen uit die lafhartig en bang is. Niet uit kwaadheid, maar omdat ze wat leven in de tent wil en karakter, dus ook dat strenge.
Ze wil dan ook een tegenstander hebben, anders kan ze nergens haar tanden in zetten.
Sommige mensen zijn zo waterig (flegmatisch), dat er geen vuur in te vinden is (cholerisch).
