Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Notendopvolk

Lotte
3 januari 2009

'Er was eens lang geleden, een volk dat ontstond in walnoten doppen. De kinderen groeiden tot ze oud genoeg waren om te leven, en sprongen uit de doppen. Maar, 800 jaar geleden, vondt het notendopvolk een groot gevaar, een reuzespin, dat notendoppen at! De volwassen notendop mensen verstopten de notendoppen in een grote kelder, maar de spin vondt de kelder. Alle mensen vluchtten, maar 1 iemand gooide 6 walnoten in een minikelder, en gooide de sleutel weg. De notendoppen zouden geen zonlicht zien, zodat ze niet zouden uitkomen.
800 jaar later, werd de kelder weer gevonden, met REUZE walnoten, toen de mensen ze naar boven in het zonlicht haalden, sprongen de walnoten mensen eruit..'

Ik droomde dat ik op een plein was, en een grote groep mensen zag, ze stonden om een grote walnoten dop. Ik ging naar 1 van die notendop mensen toe, en vroeg aan haar, wie ze waren. Ik kan me haar gezicht nog zó goed herinneren, dat is raar, want ik zie nóóit gezichten. Ze lachte naar me, en wees naar links, toen ik daar naar keek, zag ik hun hele geschiedenis als een film voor me. (Dat stukje hierboven)

Ik droom heel vaak dit soort dingen. Vreemde dingen die op de mafste sprookjes kunnen eindigen. Mijn moeder denkt dat ik in mijn vorige leven een soort verhalenverteller was. Maar wat denken jullie?

Dromencoach (278 posts)
3 januari 2009

Hoi Lotte,

Geweldig, zeg! Wist je dat sprookjes (en mythen) eigenlijk ook dromen zijn? Het zijn collectieve dromen van een bepaalde cultuur of gemeenschap. Zo werden bepaalde psychische conflicten waar elk mens mee worstelt vertaald en aan elkaar doorgegeven. Sprookjes vertellen iets over de strijd tussen je bewuste leven en het onderbewuste, waar informatie zit die je (nog) niet toelaat van jezelf. Zo is het sprookje van Sneeuwwitje in feite het verhaal van de strijd tussen ego (de boze stiefmoeder) en de ziel (Sneeuwwitje). Het ego wil een bepaald mooi plaatje zien en wil alle informatie die niet bij dat zelfbeeld hoort, doden. Dat lukt niet: de ziel, Sneeuwwitje, wordt alleen maar verbannen naar het woud, terwijl de boze stiefmoeder denkt dat ze de boodschap van de ziel dat er iets is dat mooier is dan wat het oog kan zien heeft gedood. Uiteindelijk blijkt in het sprookje de ziel te overwinnen.
Via dergelijke sprookjes werd dus de verzamelde kennis over het leven doorgegeven. Sprookjes sluiten nauw aan bij alles wat je onbewust al weet. Jung heeft zijn levenswerk gewijd aan het onderbewuste en de beelden die daarin voorkomen. Een deel van de informatie waar je mee geboren wordt, is collectief. Iedereen worstelt met dezelfde innerlijke tegenstellingen en die informatie is al opgeslagen in je onderbewuste. Vandaar dat sprookjes zo geweldig zijn voor kinderen - als je klein bent, heb je alleen dat collectieve onderbewuste. Intuïtief snappen kinderen dus waar ze over gaan.

Lang verhaal om terug te komen bij jouw droom. Je hebt dus in jouw onderbewuste de oude collectieve vorm van dromen opgeslagen. Maar ik denk wel dat de droom gaat over iets in het nu. Het is jouw innerlijke strijd om datgene wat in je onderbewuste is daar opgeborgen te houden. De spin is vaak een symbool van heelheid. Het is een wever, een maker van een web. De vorm van zo'n web en de spin zelf worden in de dromenuitleg wel gekoppeld aan de mandala - een vierkant dat omsloten wordt door een cirkel. Vierkant en cirkel zijn beide symbolen voor heelheid, voor het verenigen van tegenstellingen in jezelf, zodat je wordt wie je werkelijk bent.

De film gaat over jouw reactie op die spin. Je stopt jouw kwaliteiten (die je contact laten maken met een - al dan niet - collectief onderbewuste) diep weg en gooit de sleutel weg. Het is je taak, volgens de droom, dat wat je hebt weggestopt weer naar het zonlicht te halen. Dat doe je door contact te maken met die vrouw, met je eigen vrouwelijke, intuitieve kracht.