Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Droom De Fabriek, De telefoon en de Stem.

9 oktober 2018

Beste forumleden. Ik krijg dromen in fasen. Daarmee bedoel ik dat ik soms een serie dromen achter elkaar krijg en ze dan weer een tijdje weg zijn. Heel veel dromen kan ik inmiddels zelf wel aan elkaar koppelen omdat ze (ogenschijnlijk) met elkaar te maken hebben. Maar soms springt er eentje uit waar ik zelfs m.b.v. mijn droomboeken niet uitkom. Ik maak b.v. gebruik van Pamela Ball "10.000 Dromen verklaard" en diverse kleine boekjes van Jung. Maar zogezegd kom ik uit onderstaande droom, die ik onlangs had, niet helemaal uit. Wellicht is er iemand tussen de forumleden van Droominfo die er associaties van kan maken. Alvast dank voor de genomen moeite.

De Droom:

Ik ben ergens in een fabriek. De fabriek is onmenselijk groot. De plafonds zijn zo hoog dat ik ze niet kan zien. Ik zie overal buizen, rail- en plaatwerk. Maar ook een soort monorail gaat er door de ruimte. Ik loop naar een raam aan de zijkant en kijk naar buiten. Daar is het licht, maar toch ook donker tegelijk. Ik kijk naar de maan want daar reflecteerde het licht vandaan. Maar als ik goed kijk zie ik dat de maan niet de maan is, maar de Aarde. Dan hoor ik een telefoon overgaan. Iemand zegt dat ik hem moet beantwoorden (die iemand heb ik niet gezien evenals andere personen niet). Ik loop naar de tafel waar de telefoon op staat en neem deze op. Ik zeg hallo in de hoorn. En ik hoor ook hallo terug. De stem aan de andere kant zegt nog een paar keer hallo. Maar ik schrik doordat ik de stem als mijn eigen stem herken.

(En toen werd ik wakker)

9 oktober 2018
Beheerder

Je kijkt dus vanaf een vreemde planeet?
De fabriek staat voor technische kille gedachten. Komt geen vrouwenhand aan te pas.
Constructies van het verstand. Een monorail biedt geen enkele ruimte tot manouvreren en wijst naar een te strak beleid.
Alles moet volgens de rails of de regeltjes.
Er is een buiten maar daar is het nacht. De Maan is een metafoor voor de godin of de anima (koningin van de nacht)
Dat wijst weer naar het onbewuste.
De communicatie komt niet verder dan hallo en heeft dan ook geen inhoud. Het lijkt erop dat je het contact met jezelf kwijt bent.
Het is een soort echoputje.

9 oktober 2018

@Sheherazade "Je kijkt dus vanaf een vreemde planeet?"

Daar lijkt het wel op. Maar visueel vanuit de droom kan ik dat zelf niet vaststellen. Achteraf lezend natuurlijk wel.

De associaties die je legt met fabriek denk ik wel verwantschap mee te voelen. Ik kijk ook een beetje op die manier tegen de maatschappij van vandaag de dag (technologisch veel meer mogelijk, maar intermenselijk veel naargeestiger). Ik voel me daar dus niet echt in thuis, alhoewel ik natuurkundig (technologisch) redelijk heb kunnen ontwikkelen.
Dan de stem, ik schrok ervan omdat het dus mn eigen stem was. Tja het contact met mijzelf??? Vroeger speelde ik gitaar (meer dan 15 jaar terug) en ik denk ervover omdat weer wat vaker te gaan doen.

10 oktober 2018
Beheerder

Technische eenzijdigheid kan tot onevenwichtigheid voeren en ongelukkig voelen in een ontzielde wereld.
Ik haal dan de schilder Carel Willink aan met zijn apocalyptische landschappen waarin een naakte vrouw de enige nog levende is. (Anima beeld)

Het is dus noodzakelijk dat je niet technische dingen gaat doen en dat kan zeker mooi met muziek en creativiteit.
Het irrationele element is machtig en kan je ten val brengen, vooral als je de anima verwaarloost.
In het technologisch tijdsbeeld waarin we leven met een virtuele werkelijkheid is de ziel verdwenen en daarmee ook de zingeving of diepgang.
Dat kan een leegte opleveren die dodelijk kan zijn.

De andere planeet kan een technische droom zijn die naar het heelal reikt, te hoge plannen, maar in dat heelal is niets. Luchtledig en koud met onmetelijke afstanden. Dat moet een gevoel van vervreemding en eenzaamheid oproepen die ondragelijk kan zijn.
Je kunt immers niet op jezelf bestaan. Of erger buiten jezelf zweven. Dat zou de-realisatie of depersonalisatie worden of escapisme.
Letterlijk een splitsing in de geest. (mannelijk/ vrouwelijk van elkaar vervreemd)

Deze wereld mag je niet bevallen, maar we hebben geen andere. Het gaat meer om hoe je ermee omgaat en met jezelf.
Er schort dus iets aan je wereldbeeld.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 10 oktober 2018 door Sheherazade.

10 oktober 2018

Hmmm met de associaties die je maakt in je laatste uitleg voel ik niet zoveel verwantschap.

"Deze wereld mag je niet bevallen, maar we hebben geen andere. Het gaat meer om hoe je ermee omgaat en met jezelf.
Er schort dus iets aan je wereldbeeld."


Ik begrijp niet hoe je hier bij komt? En of waar je dat vanuit mijn droombeeld dit distilleert? Ja, ik sta in mijn droom wellicht op een andere planeet, dat is de conclusie die je kan trekken, na het wakker worden. Maar hoe je dan komt op dat deze wereld mij niet bevalt maar we hebben geen andere, is mij een raadsel.
Ja, een wereldbeeld hebben is natuurlijk een subjectief 'iets', maar dat geldt natuurlijk ook voor jouw droomduiding en interpretaties.


Het is wel zo dat ik zo nu en dan vind, dat er te veel nadruk wordt gelegd op de regeltjes zoals je al schrijft. Maar is dat de schuld van technologie 'an sich'. Of komt dat meer door de mensen die beleid maken?

Misschien kijk ik wel teveel Science Fiction films.
Ik wil je evengoed bedanken voor jouw uitleg en zal er nog eens over denken.



2 keer bewerkt. De laatste keer was 10 oktober 2018 door Jeroenymus.

10 oktober 2018
Beheerder

Je schrijft dat je je niet thuis voelt in deze wereld.
Maar er is geen andere en je bouwt er zelf aan mee door de keuzes die je maakt.
De immense fabriekshal geeft een eenzaamheidsbeeld verloren in de techniek die geen maat kent en je ver boven het hoofd groeit.
Het ontbreken van de vrouwelijke invloed wijst op een te mannelijk rationeel technische instelling.
Er is een buiten, maar daar is het nacht. Waar is de warmte van de Zon, het licht, de natuur en de liefde, alles wat menselijk is gebleven?
Je kijkt door een venster als vanuit een ruimteschip naar de blauwe planeet. Dat wijst toch op vervreemding?

Science fiction is waar deze technocratische wereld heengaat. Een horror scenario.
Ik mis heel veel in je droom. Het is de droom van een technocraat.
Zelfs de telefoonstem is niet echt.



2 keer bewerkt. De laatste keer was 10 oktober 2018 door Sheherazade.

10 oktober 2018

Hoi, ja klopt. Maar ik schreef wel maatschappij, terwijl jij schrijft over de wereld. Zijn in mijn beleving toch twee aparte begrippen.

En ik dacht ook dat droom duidingen alleen worden/werden gemaakt op basis van de droombeelden. Niet de eventuele aanvullende info die mensen daarbij geven. Althans zo gaat het wel in de droomclub waar ik lid van ben. Ook in het dromenboek (van b.v. Pamela Ball) worden naast de psychologische uitleg ook een spirituele en soms zelfs een man/vrouw uitleg gegeven. En dat bij ieder symbool uit de droom.
Oke, dan verder met de droom. Tja, waar de natuur, Zon enzovoorts gebleven is weet ik niet. Zo ver reikte deze droom niet. De stem door de telefoon in de droom was wel echt! Ik herkende hem zelfs, want het was mijn eigen stem. Ik droom regelmatig over de natuur en heel vaak over dieren e.d. Van paarden tot gorilla’s, heel vaak katten en soms over uitgestorven dieren zoals Dinosaurussen. Als je de hoeveelheid dromen met een natuur thema naast de dromen met een meer ‘science fiction’ karakter zet, dan overstijgt die eerste ruimschoots de laatste.
Het licht was er juist wel, maar dan buiten, maar het was ook donker tegelijk, zoals ik schreef. Dus niet óf donker óf licht, maar allebei tegelijk. Hoe dat kan, geen idee. Het is een droomverschijnsel. Het licht komt in mijn droom van de maan vandaan, maar in de droom is de maan is de Aarde. Tja resumerend, misschien dus Moeder Aarde. Lijkt me dus eigenlijk wel een vrouwelijk symbool. En ik denk zelf dat de Aarde hier puur een geografisch gegeven is. In het opzicht van de Fabriek (techniek die geen maat kent) heb je wel gelijk denk ik, als je bedoeld dat de Wereld hetzelfde als de maatschappij is en dat ik mij daar soms wat vervreemd van voel.

Dat komt voor een deel in mijn gevoel, doordat ik meestal niets wil uitsluiten en daardoor in sommige gevallen met partijen (die uitersten vertegenwoordigen) in discussie geraak. Ik hoor vaak dan zowel goede als minder goede argumenten bij alle partijen.

Maar wat bedoel je met “het is de droom van een technocraat”? Hahaha, ik hoop niet mij want als je me beetje zou kennen dan klopt dat volstrekt niet. En in alle gevallen zeker geen wensdroom. Ik heb geen hogere (technologische) plannen op wat voor een gebeid dan ook niet. Want jammerlijk genoeg ben ik in veel gevallen ook bang dat de technologie veelte ver is doorgeschoten. En het dus eens met de door jou gestelde horror scenario.
En dat bedoel ik dan hoe de mensen (maatschappij) er mee omgaan. Want je zou natuurlijk kunnen stellen dat als het niet uitgevonden was, had het ook niet verkeerd gebruikt kunnen worden. Maar wie ben/zijn ik/wij om te stellen dat iets verkeerd wordt gebruikt?

We kunnen bijvoorbeeld zeggen dat een auto een uitvinding is die nut heeft. Tenminste als het als bus of ambulance wordt ingezet. Maar we weten natuurlijk ook dat door die uitvinding later de militaire auto’s en tanks verschenen. En die worden voor heel andere doeleinden ingezet. Zou je hieruit kunnen, misschien wel moeten, concluderen dat de uitvinding van de auto beter niet had kunnen plaatsvinden? Dan had je ook de ambulance niet gehad.

Dit bedoel ik dus, ik worstel dus met dit soort (ethisch filosofisch) vraagstellingen. Nou ik weet niet of ik hiermee iets meer ‘licht in de duisternis’ laat schijnen maar ik sluit maar af met een citaat van de heer Imannuel Kant “denken zonder ervaring is leeg, maar ervaring zonder denken is blind”.

Nogmaals dank voor de door jou genomen moeite en
alvast een prettige avond toe gewenst.

10 oktober 2018
Beheerder

In de realiteit en in de dromen zullen altijd tegenstellingen bestaan, dat moet het kan niet anders.
Dus goed en kwaad zijn bij elkaar horende uitersten.
Maar zo zijn er zeer vele tegenstelling op te sommen.
Het opsplitsen ervan is een elementaire fout want je kunt zoals gesteld de tegenstelling niet ontkennen.
Elk voorwerp of uitvinding kan dus ook ten goede of ten kwade worden gebruikt.
Het is de mens die dit uitvoert.
Maar de natuur kent uiteraard ook tegenstellingen. Geboorte en dood volgen elkaar soms snel op.
Eten en gegeten worden.
Het splitsen van goed en kwaad is de oorzaak van vele conflicten en oorlogen.
Daarbij ontstaan projecties waarbij de ander de duivel is die meestal aan de andere kant van de grens woont.

Technocratisch. Daarmee bedoel ik een soort techneut. Ik ken meerdere voorbeelden van mensen die in constructies dromen of vrouwen zelfs als wiskundige formule uitdrukken Haha. Het is een teken dat er te technisch gedacht wordt. Het ontbreken van elementen zegt mij veel.
Je ziet de aarde als moeder aarde dat is op zich juist maar je kunt nu eenmaal de aarde niet zien als partner. Lijkt mij iets te groot.
Als er verder geen vrouwelijke elementen voorkomen is er beslist iets mis met de instelling.
Het geheel is te onmenselijk. Alsof je in een ruimteschip leeft.
Soms kun je zulke dromen krijgen als je teveel met techniek bezig bent geweest.
Het is merkwaardig dat je over je droom geen enkel gevoel hebt.
Je zou je toch dood eenzaam moeten voelen?

10 oktober 2018

“Je zou je toch dood eenzaam moeten voelen?”
Hoezo waarom. Dat is misschien een associatie die jijzelf maakt en in jouw biochemische huishouding rondwaart maar in ieder geval niet in de mijne.

“Technocratisch. Daarmee bedoel ik een soort techneut.”
Het is toch niet zo dat als je over een fabriek droomt of over een monorail of over een ander (technologisch) voorwerp dat je gelijke een technocraat bent? Als je droomt over een soldaat, dan ben je moordenaar!!! En als je droomt over een God(en) een theïst.
Doet mij allemaal iets te simplistisch overkomen.

“maar je kunt nu eenmaal de aarde niet zien als partner. Lijkt mij iets te groot.”
Wat bedoel je nu hier precies? Dat is in ieder geval geen symbool waar ik over droomde en ik begrijp niet helemaal welk verband jij nu maakt tussen partner en de Aarde. En als dat wel het geval was waarom zou je de Aarde niet kunnen zien als partner? Waarom zou dat dan te groot zijn?

“Als er verder geen vrouwelijke elementen voorkomen is er beslist iets mis met de instelling.”
Wat bedoel je met instelling? En wat bedoel je met vrouwelijke elementen?


“Het geheel is te onmenselijk. Alsof je in een ruimteschip leeft.”
Ik droomde niet over een ruimteschip. Daar heb ik het dus niet over gehad of over geschreven. Welk verband of wat bedoel je hier nu precies?

“Het is merkwaardig dat je over je droom geen enkel gevoel hebt.”
Tja… daar heb je denk ik wel een beetje gelijk in. In die zin vind ik de filosofie die Arhtur Schoppenhauer (de wet van de toereikende grond, de fenomenale wereld) formuleerde wel een treffende schets. Daarbij meteen realiserend dat ik onderdeel ben van die filosofie en ook daarbij zeg dat het niet zaligmakend is en ook niet absoluut.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 10 oktober 2018 door Jeroenymus.

11 oktober 2018
Beheerder

Quote

“Je zou je toch dood eenzaam moeten voelen?”
Hoezo waarom. Dat is misschien een associatie die jijzelf maakt en in jouw biochemische huishouding rondwaart maar in ieder geval niet in de mijne.

Juist het ontbreken van gevoel zou eenzaamheid moeten oproepen.
Stel dat je in die enorme fabriekshal zou zitten zonder enig menselijk contact of puur technisch.
In de droom komt geen beeld voor van anderen mensen.

Quote

“Technocratisch. Daarmee bedoel ik een soort techneut.”
Het is toch niet zo dat als je over een fabriek droomt of over een monorail of over een ander (technologisch) voorwerp dat je gelijke een technocraat bent? Als je droomt over een soldaat, dan ben je moordenaar!!! En als je droomt over een God(en) een theïst.
Doet mij allemaal iets te simplistisch overkomen.

Technocratisch is een uitdrukking van iemand die helemaal opgaat in de techniek en die enorme hal is een brok techniek die je boven het hoofd groeit.
Dat geeft iets aan van de ruimte die de techniek of het technocratische denken in jezelf heeft ingenomen.
Simplistisch ben ik nooit. Ik stel zulke zaken wel schertsend contrastrijk voor. Daarmee lok ik bewust reacties uit.
Wie over God droomt is nog geen theïst. Maar de meest verstokte rationalist loopt het grootste risico op een religieuze ervaring. (Jung)
Eenvoudig omdat die deur in het onbewuste onbemand openstaat. De tegenstelling zal zich op een moment desnoods met geweld doorzetten.
Dat is indrukwekkend beschreven bij Pascal en ook bij Paulus op zijn weg naar Damascus. De prefiguratie van een complex kan het ego omver kegelen.
Dus als een immense fabriekshal de enige inhoud van je dromen is kan hij ook zo overweldigend worden als een primitief af-godsbeeld.
Atheïsten zullen gemakkelijker een ander object zoeken voor de projectie van hun godscomplex, of dat nu de politiek, de wetenschap, of een zaak is enz.
Zelfs filosofen maken van hun bedenksels afgodsbeelden. Ja ze worden er zelf een. Dat men daaraan ten gronde kan gaan is wel aan Nietsche te zien.
Maar er zijn veel meer voorbeelden.

Quote

“maar je kunt nu eenmaal de aarde niet zien als partner. Lijkt mij iets te groot.”
Wat bedoel je nu hier precies? Dat is in ieder geval geen symbool waar ik over droomde en ik begrijp niet helemaal welk verband jij nu maakt tussen partner en de Aarde. En als dat wel het geval was waarom zou je de Aarde niet kunnen zien als partner? Waarom zou dat dan te groot zijn?
De aarde is een abstractie. Daar heb je geen persoonlijke relatie mee. Iemand kan beweren met de mensheid om te kunnen gaan maar heeft ruzie met zijn vrouw of buren. Het verschil is dat het universele veraf staat van het specifieke. "Mannen weten veel van de wereld, maar weinig van zichzelf" Connie Palmen.

Quote

“Als er verder geen vrouwelijke elementen voorkomen is er beslist iets mis met de instelling.”
Wat bedoel je met instelling? En wat bedoel je met vrouwelijke elementen?

Juist daar komen we wat nader. Vrouwelijke elementen zijn de vrouwelijke eigenschappen in jezelf en het onbewuste.
Het feit dat je die vraag stelt toont aan dat je daar weinig bewust van bent. Lees wat meer over de anima.
Het gaat dus om gevoelens, sociale intelligentie, intuïtie, liefde, emoties, het leven in het algemeen en persoonlijker buiten die blikken loods die als een harnas om je heen hangt.

Quote

“Het geheel is te onmenselijk. Alsof je in een ruimteschip leeft.”
Ik droomde niet over een ruimteschip. Daar heb ik het dus niet over gehad of over geschreven. Welk verband of wat bedoel je hier nu precies?
Een planeet is een ruimteschip.

Quote

“Het is merkwaardig dat je over je droom geen enkel gevoel hebt.”
Tja… daar heb je denk ik wel een beetje gelijk in. In die zin vind ik de filosofie die Arhtur Schoppenhauer (de wet van de toereikende grond, de fenomenale wereld) formuleerde wel een treffende schets. Daarbij meteen realiserend dat ik onderdeel ben van die filosofie en ook daarbij zeg dat het niet zaligmakend is en ook niet absoluut.

Arthur Schopenhauer is een schoolvoorbeeld van een misogyne vrouwenhater. Hij was zich totaal niet bewust van de destructieve invloed van zijn anima die hem deze ergernissen bezorgde omdat hij haar niet wist te waarderen. Jung heeft daar een zeer leerrijk stukje over geschreven.
Wat ik tegen heb op de filosofie is dat ze menen met een volstrekt rationele instelling alles te kunnen verklaren.
Maar Kierkegaard om er maar eens een te noemen werd werkelijk wanhopig omdat hij niet begreep dat men zonder godsbeeld kon leven zonder gek te worden in dat hele ontmenselijkte heelal, die ontstellende leegte. Dat is de bekende Kierkegaardse neurose, de wanhopige eenzaamheid. Maar God is een horror vacuüm.
In Zen is dat het Zijn, de leegte, Het Niets. Of Confucius, het AL of Tao.

Wie dat verpletterende inzicht niet aankan, moet er zeker niet naar gaan zoeken.
De meeste mensen raken al in paniek als de alleen zijn of in de stilte moeten verkeren.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 11 oktober 2018 door Sheherazade.





Deze discussie is gesloten.