Wit

Ik was in een soort huis wat leek op een museum. er was een vrouw aan het poetsen in een kamertje. De vrouw zag mij (volgensmij was ik wel met meer mensen) en ze kwam naar ons toe. Ze liep uit de deuropening. Alles van de kamer en waar wij vandaan kwamen (een grote zaal) was wit. Behalve een paar kasten en de vrouw due bezemde. Ze deed de deur aan de kant en daarachter zat een lage boekenkast. Ze zei “ik mis mijn boek” en wij moesten helpen zoeken. Tot in de spiegel die boven de kast hing een mannen gezicht verscheen. Het was een oude man in de 70/80. Hij was weg uit de spiegel en liep naar de deuropening toe. Hij zei “luister maar niet naar haar ga maar niet naar haar toe. Ze is ziek.” Toen ineens werd ik wakker met een paar mensen om me heen. Mn tante en een vriendin van mij kregen hun ogen niet open. Ze waren nu ook ziek. Ze staarden voor zich uit. Ze zagen eruit zoals de vrouw eruit had gezien.

Ik had ook een stukje gedroomd dat ik met marin (iemand die ik ken) aan het klimmen was op een gebouw. Tim (iemand die ik ken) was ook mee en hij was allang boven. Terwijl marin en ik nog moesten klimmen.
Ook was er een stuk in mijn droom dat ik opgemaakt werd door een meid in mijn badkamer. Ze was erg proffecioneel en de makeup was super mooi. Toen ze klaar was ging tim al haar borstels schoonmaken. Wat erg lang duurde. En toen moest die al weg terwijl ik eigenlijk met hem zou afspreken