Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Goeieavond allemaal,
Vannacht droomde ik het volgende:
Ik liep door de gangen van een grote school.
Het was ook een soort ziekenhuis.
Ik liep op een gang waar ik allemaal baby's hoorde huilen.
Ze waren allemaal pas geboren.
Er waren allemaal scholieren die de zorg op zich namen voor deze baby's.
Ik zag een leuke en aardige jongen een baby verzorgen.
Hij had de baby op z'n armen.
Het leek op een ideaal beeld van mijzelf. (Hoe ik zou willen zijn).
Hij groette me en keek mij lief aan.
Later ging ik een kamer (lokaaltje) binnen.
Er zat een vrouw met een bril (de therapeut).
Ik ken haar in het echt niet.
Ze praatte met mij over mijn blokkades.
Ik vroeg aan haar wat er nou zou kunnen zijn, waarom ik soms niet lekker in m'n vel zit.
Volgens haar had het te maken met mijn zelfaceptatie en dat ik mijn geaardheid nog niet genoeg accepteer.
Ze zei ook dat ik pas verder kon gaan als ik hier meer aan toe gaf.
Ik ontkende en schreeuwde mijn frustratie weg. Ik zei: Het is allemaal niet waar!!!! Dat is niet de reden!!!
In mijn dromen ben ik een stuk vuriger en zeg ik alles wat ik denk. Het onbewuste word bewust lijkt het wel.
Ze moest een andere leerling helpen en ik ging even weg.
Ik liep door het gebouw.
Ik ging met de lift naar de bovenste verdieping die nog in aanbouw was.
Er was enkel beton en de `woonlaag' was nog niet opgeleverd.
Ik zag bouwvakkers werken samen met mijn opa als ''aannemer''.
Die gingen koffie drinken dus ik liep wat rond in een grote ruimte met enkel beton en ramen in de muren.
Ik keek naar de constructie..
Het was alsof dit een nieuw plan was of een nieuw begin van mijn leven vanuit mijn eigen standpunten en ideeen.
Ik ben immers bijna volwassen voor de wet en ik begin echt mijn eigen ideeen te vormen. Zoals de terapeut al zei:
Zonder zelfacceptatie gaat deze fase maar traag.
Later moest ik terug naar therapeut. (van mezelf)
Ze zat in een ander lokaaltje kreeg ik te horen.
Ik kon haar echter niet meer vinden..
Moest ik de rest zelf maar uitzoeken?
Begrijpelijk want ze kan me niet verder helpen.
Ik had eigenlijk gewoon een gesprek met mijn onderbewustzijn.....
Als ik nu denk aan wat de therapeut zei, kan het best zijn dat ze gelijk had.
Deze droom gaf me echt inzicht en vertelde mij dingen.
Wat is jullie kijk hier op?
Ik wens jullie alvast een gelukkig 2018
Beheerder |
Quote
Ik liep door de gangen van een grote school.
Het was ook een soort ziekenhuis.
Ik liep op een gang waar ik allemaal baby's hoorde huilen.
Ze waren allemaal pas geboren.
Er waren allemaal scholieren die de zorg op zich namen voor deze baby's.
Ik zag een leuke en aardige jongen een baby verzorgen.
Hij had de baby op z'n armen.
Het leek op een ideaal beeld van mijzelf. (Hoe ik zou willen zijn).
Hij groette me en keek mij lief aan.
Quote
Later ging ik een kamer (lokaaltje) binnen.
Er zat een vrouw met een bril (de therapeut).
Ik ken haar in het echt niet.
Ze praatte met mij over mijn blokkades.
Ik vroeg aan haar wat er nou zou kunnen zijn, waarom ik soms niet lekker in m'n vel zit.
Volgens haar had het te maken met mijn zelfacceptatie en dat ik mijn geaardheid nog niet genoeg accepteer.
Ze zei ook dat ik pas verder kon gaan als ik hier meer aan toe gaf.
Ik ontkende en schreeuwde mijn frustratie weg. Ik zei: Het is allemaal niet waar!!!! Dat is niet de reden!!!
In mijn dromen ben ik een stuk vuriger en zeg ik alles wat ik denk. Het onbewuste word bewust lijkt het wel.
De bovenetage (het hoofd) in in verbouwing. Maar het is nog niet ingericht of in gebruik.Quote
Ze moest een andere leerling helpen en ik ging even weg.
Ik liep door het gebouw.
Ik ging met de lift naar de bovenste verdieping die nog in aanbouw was.
Er was enkel beton en de `woonlaag' was nog niet opgeleverd.
Ik zag bouwvakkers werken samen met mijn opa als ''aannemer''.
Die gingen koffie drinken dus ik liep wat rond in een grote ruimte met enkel beton en ramen in de muren.
Quote
Ik keek naar de constructie..
Het was alsof dit een nieuw plan was of een nieuw begin van mijn leven vanuit mijn eigen standpunten en ideeen.
Ik ben immers bijna volwassen voor de wet en ik begin echt mijn eigen ideeen te vormen. Zoals de terapeut al zei:
Zonder zelfacceptatie gaat deze fase maar traag.
Quote
Later moest ik terug naar therapeut. (van mezelf)
Ze zat in een ander lokaaltje kreeg ik te horen.
Ik kon haar echter niet meer vinden..
Moest ik de rest zelf maar uitzoeken?
Begrijpelijk want ze kan me niet verder helpen.
Quote
Ik had eigenlijk gewoon een gesprek met mijn onderbewustzijn.....
Als ik nu denk aan wat de therapeut zei, kan het best zijn dat ze gelijk had.
Deze droom gaf me echt inzicht en vertelde mij dingen.