Winkel, Mentor, Noodweer, Ziekenhuis

Hoi allemaal,


Ik droomde dat ik met mijn klas op een soort reis was.
Ik denk een zomerkamp...
Ik liep met wat klasgenoten een winkeltje binnen op een hoek.
De winkel had een hoekige vorm en het was een beetje chaotisch.
Een trap hier een trap daar, links rechts, paden...
Al die klasgenoten waren heel druk en renden heen en weer.
Ik schaamde me voor mijn gezelschap.
De vrouw achter de kassa leek namelijk geiriteerd.
Om een of andere reden was iedereen plotseling verdwenen...
(achteraf bleek er noodweer op komst).

Ik rekende wat af bij de vrouw (chocolade dacht ik?) en ging weer...
De vrouw wardeerde het dat ik zo rustig was.....
Zijn die klasgenoten de chaotische delen van mijzelf?

Daarna kwam ik in een soort hotel wat erg steriel en wit was.
Daar zaten 2 vrouwen (mijn mentoren uit de brugklas enkele jaren geleden).
Ze zeiden dat ik alles aan ze kon vragen en dat ze er waren voor hulp...
Geestelijke mentoren? :P

We zaten later in een kringetje met klasgenoten.
Het was ochtend en het was al licht..
Er kwamen wel hele donkere onweerswolken die op ons hotel afkwamen.
We zaten veilig binnen.
Het begon donker te worden en ik zag de eerste blikseminslagen recht naar beneden gaan.
Het was nog wel erg ver weg maar het kwam steeds dichterbij.
Ik wilde mezelf opsluiten ergens ik was doodsbang voor onweer in de droom... (normaal niet?)
Er was alleen nergens een ruimte waar ik mezelf kon verstoppen, alles was open en overal zaten ramen waar ik alles kon zien buiten...

Achteraf toen de donkere wolk boven het hotel was kwam er geen regen uit en ook geen bliksem!
Er was niks aan de hand.... ik zag alles slechter in?
Misschien weer wat met die geaardheid waarmee ik soms nog worstel...
Ik droom vaker over een naderende onweersbui waarvoor ik haast of weg vlucht, dan blijkt er achteraf niks te komen..

Later was ik weer thuis en er was niemand....
Ik ging zoeken maar mijn ouders waren ook niet om hun kamer..
Ik keek uit het raam en zag een moter staan om het platte dak van de garage.
Rare plek, hoe kan dat daar komen? Het was onlogisch.

Later liep ik ook nog door een sneeuwbui heen, de sneeuw bleef liggen maar het was een heeeeel dun poederlaagje.
Het leken maar ijsnaaldjes...

Ik stond later op de stoep met enkele andere mensen.
Alle mensen mankeerde iets (lichamelijk) dus vertaald (psychisch).
Iedereen werd gecontroleerd in een dokterskamertje en zo nodig doorgestuurd naar het ZH voor onderzoek.

Bij mij keken ze in mijn oren.
In mijn rechter ook zat een soort vernauwing of tumor?
Het was niet ernstig maar toch werd ik naar het ZH gebracht in een ambulance.
Daar keken ze opnieuw en het bleek toch ernstig te zijn.
Wat precies weet ik niet....
Ik droomde dit vorig jaar ook al ergens herinner ik me... Ook over een tumor in mijn oor.
Ik hoop niet dat dit echt iets is, al lijkt me dat te letterlijk... Misschien moet ik ergens naar luisteren en doe ik dit niet? Vernauwing.. wellicht veroorzaakt door het gezwel...

Dit was de droom...
Erg rommelig en niet heel fijn...