Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hoi,,
Ik droomde dat ik met mijn vader motor reed in een bos vlakbij mijn huis maar er was een soort landsgrens met een ander land. Aan de grens stond een groot sober tehuis voor ouderen. HEt lag heel mooi in het bos met lente groene bladeren. Het zag er vredig uit maar in de droom voelde het toch NIET goed aan. De oudere mensen stonden naar ons te staren en we gingen snel weg. Toen ik in de avond naar bed ging liep ik even in mijn kamer (het was al donker buiten)
Ik keek naar buiten want ik zag lichtflitsen in de verte. (bliksem) Het was dichtbij maar ik hoorde geen donder.
Ik zag buiten op ons hek 2 grote a2 papieren liggen met tekst erop geschreven met potlood. Ik kon niet lezen wat er stond. Ik ging naar beneden want het begon te druppelen en de papieren hadden een speciale waarde voor me in de droom? Ik weet niet maar het zou kunnen dat me oma er mee te maken had. Mijn zus vertelde dat ik het niet naar binnen hoefde te halen want het werd niet gestolen. Maar ik ging naar buiten in de druppelende regen. Op het grote papier zaten enkele druppeltjes maar toen het droog werd keek ik omhoog en zag ik een hele mooie sterren hemel en de onweerswolken waren weggetrokken. Dit moment voelde ik een soort innerlijke rust over me heen komen, heel mooi.
Ter gelijke tijd stond er binnen op de venster bank een lange witte kaars rustig te branden.
Ik weet zeker dat dit een soort boodschap was van mijn oma...
(zeker de laatste helft die zich in het donker afspeelde was juist vredig zelf de bliksem voelde goed deze keer)daarom denk ik dat mijn oma er mee te maken heeft...
Wat denken jullie?
groetjes :)
2 keer bewerkt. De laatste keer was 16 oktober 2016 door C>E.
|
Beheerder |
Mooie droom.
Het bejaardenhuis als overgangsfase naar "ander-land".
Jammer dat de boodschap niet gelezen is maar tekst in dromen is zelden samenhangend.
De kaars als tijdsbeeld (vanitas/zandloper) en zielevonk.
Het is geen gedoofde kaars, wat toch inhoudt dat ze ergens voort bestaat.
De onweersbui kan op verwerking en woede of heftige emotie wijzen.
Een motor is een soort ijzeren ros en daarmee weer een beeld van het lichaam dat bereden wordt.
Danku,
De overgang naar een ''ander land''.
Andere kant??
We konden/mochten ook niet verder namelijk....
De kaars was een mooi beeld.
Wat kunnen de sterren zijn?
Wellicht lichtpunten?
|
Beheerder |
Sterren worden wel als zielen geïnterpreteerd.
Isis/Maria wordt b.v. met een donkerblauwe mantel met sterren afgebeeld.
Zij zouden de zielen onder hun hoede nemen.
De mantel is altijd een toevluchtsoord geweest.
Kinderen zoeken zelfs instinctief een toevlucht onder de mantel of de rok van de moeder.
Verder speelt het veelogenmotief van meervoudig alomtegenwoordig bewustzijn.
Zo worden b.v. de pauw en de vis als goddelijk oog gepresenteerd.
De scintilla waren de zielevonkjes en de ogen op de zeebodem (analogie met het Al)
Luria meende dat de Joden de scintilla moesten redden uit de stof.
Een van de redenen waarom men driftig begon te roken (LOL)
Zoek maar eens op Archetypes of the Star – or Spark – and the Night-Sky Jung.
This light is the lumen naturae which illuminates consciousness, and the scintillae are germinal luminosities shining forth from the darkness of the unconscious. Enz. enz.
|
Beheerder |
Over het papier.
Het waren geen onbeschreven vellen.
Maar het lijkt hier of het leven uitgewist wordt als herinnering.
Jung schreef ergens dat, "een kind geen tabula rasa is".