ik had precies hetzelfde en had zelfs al ruzie als hij de telefoon niet opnam.
maar eigenlijk heb ik altijd al weinig vertrouwen in mannen gehad en last van bindingsangst nu heb ik de dromen min of meer verklaart en het bij mijn eigen gezocht.
het is mijn angst dat dat ook zal gebeuren en als je konstant moet leven met die angst is het geen pretje niet voor jezelf maar ook niet voor die ander daardoor zal hij eerder van je weggaan van dat steeds maar wantrouwen.
beter is om te erkennen dat je dat gevoel hebt en er met anderen over praten en misschien zelfs hem om dingen aan te pakken en de mogelijke oorzaak te vinden , bij mij lag het aan mijn kontakt of liever gezegt gebrek aan kontakt met mijn vader.
sinds ik het heb uitgesproken ,ga ik anders met mijn gevoelens om ,als ik normaal zou denken , nu wordt ik wantrouwig of jaloers probeer ik er een positieve draai aan te geven.
