Gisteren was het Valentijn en ik had een liefdesgedicht geschreven naar een jongen die ik leuk vond anoniem. Uiteindleijk zijn ze erachter gekomen dat die van mij was. De jongen heette arne en al zijn vrienden lachte me uit met die brief. Hij stond daar maar wat. Deze droom heb ik op de ancht van 14 op 15 februarie gdroomd. Thibeau is mijn beste vriend en Arne zo heet die jongen. Ik heb geen flauw idee wat het betekent. Kan iemand mij helpen?
Thibeau en Sarah komen erachter dat iemand in onze school in het 1ste jaar super slim is (super hoog IQ) Sarah en Thibeau willen weten wie dat is en gaan op zoek naar de onbekende persoon. Samen zoek ze verscheidenen dagen lang naar tekenen bewijzen, maar eigenlijk wisten ze niet eens naar wat ze precies moesten zoeken. Ze liepen op een dood spoor, net als Thibeau en Sarah willen opgeven en naar huis gaan vind Sarah iets. Als Sarah het klaslokaal Latijn verlaat vind ze de gsm van Arne. Hij was hem vergeten. De nieuwsgierigheid van Sarah was te goot en ze las zijn smsjes. Ze las de smsjes die hij naar zijn tante stuurde: “Nee ik ga het niet zeggen, als ze het weten dan dan nee ik zeg het niet tante! Ze vermoeden niks en ik wil dat dat zo blijft. Ik heb zelfs vrienden en meisjes die me leuk vinden nee.” Sarah haar verbazing was gewekt en ze las een smsje zonder titel die hij had gekregen. Uw IQ bedraagt 145. Sarah laat de gsm pardoes vallen, dus het was Arne! Arne was die jongen met het te hoog IQ! Sarah durfde het niet tegen Thibeau te zeggen, haar verliefdheid voor Arne was de laatste tijd niet geminderd en als Sarah et over Arne had was Thibeau veel prikkelbaarder dan anders. Trouwens Thibeau ging dat aan Arthur laten zien en Arthur zou Arne uitlachen ermee. Hij zou Arne als zondebok gaan gebruiken! Dat mag niet dacht Sarah! Als Sarah opkijkt ziet ze dat Arne voor haar staat. “Nu weet je het dus. Ik wist dat jullie aan het zoeken waren maar ik had niet gedacht dat” Zijn zin stopt. “Dat we het gingen vinden?” Vraagt Sarah. Sarah raapt de gsm op en stopt hem in z'n handen. Dit kon ze niet aan, moest ze het tegen Thibeau zeggen? Misschien wel het was tenslotte hun onderzoek. Twijfelend gaat Sarah naar haar thuis. Haar ouders waren niet thuis alleen haar oma en opa. Ze gaat naar haar kamer en zit op bed, een klein half uurtje hoort ze de bel vanonder gaan. Ze hoort de zachte maar bekende stem van “Ik ben een vriend van Sarah, kan ik haar even spreken?” Arne. Sarah zucht en gooit haar hoofd in haar kussen. “Ze is boven jongen ga maar.” zegt haar oma. Oh nee! Denkt Sarah ze gaat tegen de muur zitten en trekt haar knieën op. Arne komt naar haar toe en gaat langs aha zitten. Een tijdje zeggen ze niks, tot dat Arne de stilte verbreekt. “Sarah, ik je moet begrijpen dat het niet zo simpel is als je denkt. Als ander er achter komen dan behandelen ze me anders en dat wil ik niet. Ik vind het niet leuk als mensen me anders behandelen dan een gewoon iemand. Ik heb de fout al zo vaak gemaakt dat ik het vertelde aan goede vrienden. Opeens waren geen vrienden meer van me, je moet dat begrijpen ik ben bang dat ze er achter komen.” Arne zucht, “Ik begrijp hoe jij je voelt, meer dan iemand anders.” Zegt Sarah zonder dat er een glimlach van af kan. Arne begrijpt het en zegt: “Het spijt me, ik had nooit zo bot mogen doen toen op Valentijn. Eigenlijk was het heel dapper dat je dat deed, daar heb je veel lef voor nodig. Ik had niet zo stom moeten reageren. Sorry.” Zegt Arne met echt spijt in zijn stem. Er rolt ene traan over de wang van Sarah “Ja dat kun je nu wel zeggen maar ik stond daar mooi hoor.” Met de mouw van haar bloes veegt ze haar tranen af, “Ik ga tegen niemand zeggen wat ik heb gelezen. Niemand heeft daar zaken mee, wat maakt het nou uit hoe slim je bent. Je bent grappig niet lelijk en best wel aardig soms dan.” Sarah glimlacht blozend. Ze ziet dat er ene grote last van Arne zijn schouders valt. “Dank je Sarah, dat is dan ons geheim.” “Ons geheim” bevestigd Sarah. Arne lachte “ Je had gelijk. Op zich val je best wel mee.” Sarah lacht om zijn grapje. Was het wel een grapje? Ze beseft ineens hoe dicht ze bij Arne zit. Arne draait zijn gezicht naar haar toe en Sarah kijkt hem aan. De punten van hun neuzen raken elkaar bijna. “Ons geheim” zegt Sarah fluisterend. Haar adem stok in haar keel. “alleen van ons” hoort ze de seconde daarna verliep alles veel te snel. Arne kuste haar en het enige wat Sarah voelde was een bom van liefde die in haar ontplofte.
