Ben te ver gaan doordenken. Het is heel simpel eigenlijk: de maan staat voor duisternis, de zon voor licht. Duisternis kan staan voor angsten, door het weinige licht van de maan heb je minder zicht op alledaagse dingen. Dat betekent nog niet dat de angsten ook reeel zijn, door de duisternis kan het erger lijken dan het is. De maan zakt (de angsten dus), al ontstaat er wel iets als een uitbarsting. De zon blijft wel aan de hemel, misschien kan ik de zaken nu wat helderder gaan zien?
Terugkomend op het vrouwelijke: het zakken van de maan zou ook kunnen staan voor het ten onder gaan van de dominerende macht van het vrouwelijke (in de vorm van mijn moeder). Denk dat dat het is. Door die dominantie heb ik veel in de duisternis gestaan en daar kom ik nu eindelijk uit.
Liefs Joyce
1 keer bewerkt. De laatste keer was 21 september 2012 door Joyce82.
