Dromen uitzoeken vind ik over het algemeen erg leuke uitdaging. In deze droom zitten een hoop symbolen en volgordes waar ik mijn vingers niet aan durf te branden. Ik vind het daarnaast ook nog wel een aardig verhaal, ook al was het links en rechts wat beangstigend. Ik zou jullie nooit met zo'n lang verhaal lastig vallen als enorm nieuwsgierig zou zijn naar jullie speculaties over het rode zeemonster met oranje vlekken.
het verhaal/de droom:
In een dorre droge omgeving, het zal in Spanje zijn geweest, zitten wij aan een houten vierkante tafel op simpele rechte stoelen. Het eten lijkt op tapas maar het zijn wel middeleeuws flinke stukken. Ik moest dan ook flink mijn best doen om een hap te nemen van het brok dar ik in mijn hand had. Geel zand onder mijn blote voeten. Het is verdomt lekker weer. De poten van de tafel staan stabiel in het zand, hier en daar een dor takje en een drietal plantjes met paarse bloemetjes. Verderop ergens een struik. Er kruipt een kakkerlak over de grond. Een andere en veel kleinere kakkerlak heeft het gemunt op het eten op de tafel en in mijn hand. Ik jaag hem weg zodat ik rustig een hap kan nemen. Voor ik het weet is er een andere kakkerlak bij het eten. Op de grond kruipen er nu ook meer. Ze zijn verschillend van vorm, kleur en grootte maar ze hebben wel allemaal aardetinten. Ik jaag er een stuk of vijf van tafel, één springt van de tafel op het eten in mijn hand. In mij ooghoek zie ik een enorme kakkerlak op de grond. Deze lijkt mij wél gevaarlijk, de rest is alleen enorm irritant. Hij ligt bijna stil op de grond en is zo'n veertig cm breed en een meter lang. Ik besloot dat het ook wel eens een enorme spoelworm zou kunnen zijn, daar had hij ook wel wat van weg. In die afleiding heb ik amper door dat er een schorpioentje op mijn arm is gekropen. Oppassen nu want die zijn giftig. Als ik hem van mijn bovenarm af wil tikken houd hij zich stevig vast en dreigt en bluft gevaarlijk met zijn angel. Nu duw ik hem van mijn arm af maar het beestje blijft weerstand bieden en trekt twee wondjes in mijn bovenarm. De sneetjes staan naast elkaar op mijn bovenarm en lopen iets naar elkaar toe, het zijn vieze wondjes die amper bloede. Toen ik de wondjes zag schrok ik omdat ik dacht dat hij ze met zijn angel had gemaakt maar ik besloot dat dat niet zo was, dan had het wel meer pijn gedaan. Waarschijnlijk waren het zijn scharen geweest, al had hij wel een dubbele angel op zijn staart. Daarbij had ik ook geen zin in een dodelijke afloop met gif, zo erg was het ook weer niet. Ondertussen waren er meer schorpioentjes gekomen. Ze vlogen mij aan en klemde zich aan mij vast. In een schrikreactie stond ik op en merkte dat overal op mijn huid schorpioentjes zich vast zette. Dit was ernst. Ik moest actie ondernemen voordat ik wel gestoken, en snel ook. Na even overwegen dacht ik aan het water. Ik wade tot diep in het stille water met de veronderstelling dat de schorpioenen wel los zouden laten. Het plan werkte niet, de beesten bleven vast houden. Ik haalde adem omdat ik kopje onder was. Uit de diepte kwamen tentakels van een vake schim. Het moet een soort pijlinktvis zijn geweest in lichtrood met oranje vlekken. Ik denk dat hij honger had, of gewoon nieuwsgierig was. Heel even ging hij met zijn tentakel langs mijn wondjes die een beetje bloed vermengde met het water. Zou hij daar op af zijn gekomen? Al snel likte hij met die tentakel een schorpioentje op. De schorpioentjes scheen hij lekker te vinden, lekker knapperig, en op zijn dooie akkertje likte hij een voor een de beestjes op. Zijn tentakels voelden als kleffe tongen van anderhalve meter die wat opdringerig begonnen te worden. Omdat ik het toch een vreemd beest vond en omdat ik adem moest halen pakte een tak boven het water vast. Het was een dooie boom die in het Spaanse droge landschap stond. Zo hing ik tot mijn middel in het water. Onder mij een likkend vreemd maar hulpvaardig beest, op mijn bovenlijf slechts nog een paar schorpioentjes.
Wonderbaarlijk verhaal toch?
