- Dit onderwerp bevat 8 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 4 jaren, 12 maanden geleden door Reinierdanielle.
-
AuteurBerichten
-
Ik droom de laatste tijd vaak over mijn moeder net alsof ze mijn hulp nodig heeft.
Mijn moeder is nu ruim 15 jaar geleden overleden en mijn vader bijna 9 jaar. Mijn moeder heeft een vreselijk ongeluk gehad, overreden door een auto terwijl ze op de stoep liep. Ze heeft nog 6 weken in een soort van coma gelegen waarin ze heel onrustig was. Ze kon ook gewoon rechtop in een stoel zitten maar er was volgens de artsen geen contact. Precies 6 weken na het ongeluk is ze overleden. Lang heb ik het gevoel gehad dat ze bij me was en dat gaf me rust alleen de laatste tijd wil ik zo graag over haar dromen om haar te kunnen zien. Mijn vader heb ik laatst in mijn droom gezien alleen zat hij naast me en zei hij helemaal niks net alsof hij wilde zeggen doe maar rustig het komt allemaal goed. Zit op dit moment zelf niet lekker in mijn vel ivm pijnklachten en heb zo mijn moeder nodig want mijn moeder wist vroeger altijd overal een oplossing voor. Ik droom steeds nu dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt wat ze dus ook lag en de vorige droom zei ze niks maar ik ging steeds een dokter halen omdat ze zo’n pijn in haar buik had. Afgelopen nacht droomde ik weer dat ik haar belde en toen pakte er iemand van het ziekenhuis de telefoon op en die zei het gaat niet goed en toen ben ik meteen naar het ziekenhuis gegaan. Mijn vader stond ook naast haar bed maar zei weer niets en mijn moeder lag onrustig in haar bed net zoals ze toen in het ziekenhuis lag en weer kwam die buik naar voren toe en wilde ik steeds maar hulp vragen om haar te helpen. Een aantal maanden voor haar ongeluk heeft ze haar baarmoeder laten verwijderen en ze bleef daarna buikklachten houden en had wat ik me kan herinneren nog een abces in haar buik wat ze nog door hebben geprikt. Mijn moeder zei toen dat het niet goed was maar dat het nog jaren goed kon gaan eer het kwaadaardig kon worden zeg maar. Toen mijn moeder in het ziekenhuis lag kreeg ze steeds koorts en ze gooiden het daar steeds op longontsteking maar op een gegeven moment had ze net een kuurtje gehad en ze bleef koorts houden en ik zei nog kijk eens naar haar buik misschien zit er daar iets niet goed. Maar de artsen zeiden dat haar hersenen achteruit aan het gaan waren en de temperatuur meter kapot aan het gaan was. Ze konden haar niet door een scan doen ivm een buisje in haar keel voor de ademhaling. Mijn moeder is kort erna overleden. Haar hart stopte ermee na 6 weken lang constant een hele hoge hartslag te hebben gehad na het ongeluk. Nu droom ik steeds en ik droom dus steeds over die buik en ik wil hulp halen maar zover kom ik maar steeds niet want dan wordt ik weer wakker. Heeft dit nu met mijn moeder te maken of met mijzelf omdat ik dagelijks met pijn rond loop. Een lang verhaal maar het moest wat uitleg hebben vond ik.Dat is idd. een lang verhaal. Dromen laten beelden in symbolieken zien en dient als verwerking van het gebeuren in je leven.
Dat je droomt over je moeder komt, omdat het eigenlijk een soort trauma is, die je hebt opgelopen. Tijdens je slaap ben je dit aan het verwerken. Je denkt misschien dat je gerouwd hebt, maar dat is niet zo. Het is slopende periode geweest van onmacht en verdriet.
Je vader is 9 jaar geleden. Dat was een cruciaal moment, want door dit verlies ben je wees geworden en zijn alle banden met je ouders weg. Nu sta je er gevoelsmatig er alleen voor. Je kan ze niet terug halen en dat is een hele verdrietige situatie.
Je droomt over hen, omdat je hun steun nodig hebt en gewend bent om feedback te krijgen van ze. De pijnklachten is geestelijke pijn. Door het niet lekker in je vel zitten kan een gevoel van heimwee van je ouders geven. Het ziekenhuis staat symbool voor hulp zoeken naar beterschap. De telefoon staat voor communicatie. Het lijkt erop dat je je ei niet kwijt kunt.
Je zou je kunnen afvragen waarom je niet goed in je vel zit. Vanuit daar kun je verder. Ik zou je ideeën kunnen geven, als je daar open voor staat.
Dankjewel esme voor je zeer duidelijke antwoord. Na ruim 15 jaar weet ik zeker dat ik niet heb kunnen rouwen. Vooral van het overlijden van mijn moeder niet omdat ik daar nooit afscheid van heb kunnen nemen. Heb heel hard hun steun nodig en roep dagelijks om mijn moeder of ze me kan helpen om van mijn pijn af te komen. Heb enorm veel spanning in mijn lijf zitten door het gebeuren van de afgelopen jaren. Ik kan die spanning niet kwijt wat ik ook doe. Loop nu tegen een hernia aan en heb enorm veel pijn (spieren in mijn benen). Heb vorig jaar een trombose been gehad na een knie operatie en dat was de druppel voor alles geloof ik.
Ben maar aan het zoeken en zoeken naar oplossingen dus ja als je ideeën hebt heel graag.Het verlies van je moeder is echt oneerlijk. Een ander heeft over haar leven beschikt. Dat lijkt me heel zwaar om te accepteren en te vergeven. Vergeten kan in zo’n situatie ook niet. Geestelijke pijn kan doorslaan op fysieke pijn. Je hebt diepe wonden opgelopen. Je zou kunnen overwegen om naar een coach te gaan om het een plekje te geven. Normaal gesproken kan iemand met geestelijke pijn door te bewegen ruimte in het hoofd creëren, maar bij jou is het helaas niet mogelijk, zonder hulp. Wilskracht is een bijzondere energie.
Ik zeg de laatste tijd vaak alles van de afgelopen jaren komt er nu uit maar ja hoe kom ik er weer vanaf. Was al aan het mediteren geslagen maar is zo lastig als je gedachten steeds ergens anders zijn. Ben vanmiddag maar even het tuincentrum ingedoken om afleiding te zoeken maar ja dan nog zijn mijn gedachten gericht op de pijn in mijn lijf. Wat moet ik me bij een coach voorstellen en waar kan ik die vinden?
Ik bedoel daarmee een psycholoog. Met behulp van een psycholoog of coach kun je leren om zo goed mogelijk met je pijn om te gaan. Pijn is niet alleen een signaal dat er iets in je lichaam is beschadigd, maar ook een emotionele ervaring. Een psycholoog leert om de aandacht van de pijn te verplaatsen door technieken als mindfulness, meditatie en gedragstherapie te gebruiken. Wanneer je al in dit traject zit zou je je kunnen openstellen om trauma’s een plekje te geven.
Heb in het verleden helaas geen goede ervaring gehad met een psycholoog. Ging over een ander probleem en moest mijn verhaal doen en toen ook verteld over mijn ouders en ze zegt tja is gebeurd kan ik niks meer aan veranderen. Even flink janken en weg kon ik
Ik wil het nu een beetje in de alternatieve geneeswijze gaan zoeken maar wil dat van de week even met de fysio overleggen aangezien ik al een jaar met iets bezig was maar juist pijn heb gekregen. Als nu de pijn al dragelijk wordt of hopelijk weg gaat dat scheelt al zoveel. Wil gaan kijken of acupunctuur iets voor me is. Weet niet of het alles gaat oplossen
-
AuteurBerichten