Je droomt over je zoontje, omdat je weet dat je hem vroeg of los kunt mag laten. Nog een paar jaar en hij zit alweer in het voortgezet onderwijs. De trein staat symbool voor de levenstrein. De reizen en avonturen die hij gaat maken. Paniek en angst heerst er, omdat je niet de controle hebt, wanneer hij zo alleen reist. De trappen gaan naar boven en dan weer naar beneden. Emoties gaan up en down. Ja, dat heb je als moeder. Van die kloekgevoelens. Maar dat loslaten gaat niet abrupt. Je zoon zal met de jaren rustig aangeven, dat hij het nodig vind, dat hij alleen iets wilt doen. Hoop dat je er wat mee kunt.
