Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hallo allemaal,
Ik heb een paar dagen geleden een droom gehad en die blijft tot de dag van vandaag nog in mijn hoofd spoken. Hij was zo realistisch dat ik bijna elk detail mij nog kan herrineren hiervan.
Ik was in Thailand op vakantie met de familie van mijn vriend. Het was s'avonds en ik was aan het zwemmen/duiken in het donkere water. Dit voelde heel relaxed aan. De zee was op dat moment nog rustig maar opeens kwamen onrustige golven maar wel gestructureerd maar toch een raar gezicht.
Ik voelde meteen aan dat er een tsunami op ons afkwam en ik zwom terug naar het strand en rende het hotel terug in. Ik waarschuwde iedereen en het was een chaos in het hotel. Ik vertelde ook mijn schoonmoeder dat er een tsunami kwam maar zij bleef wachten in de lobby en lachtte.
Ik keek achter mij en het donkere water liep heel rustig het hotel in.
Ik wilde mijn vriend en schoonvader ook waarschuwen want zij waren beide op de hotelkamers en wisten van niks. Ik rende door het restaurant heen met mijn schoonzusje achter mij (opeens) maar vond de trappen niet. Opeens zag ik mijn oom en tante (en een zeehond?) aan een tafeltje zitten en ik vroeg hoe ik het beste zo snel mogelijk naar boven kon gaan.
Zij wezen mij de weg en ik rende de trappen op. Ik kwam bij de deur en ik klopte.... en werd wakker.
Heeft iemand hier misschien specifiekere uitleg hiervoor?
Groetjes Tessa
Waarschuwing voor iedereen in Nederland, er komt een 50 meter hoge tsunami aan op volgens mij 25 augustus. maar kan ook wat eerder of dagen later. Dus woon je in west Nederland maak dat je weg komt. Jomanda heeft er ook voor gewaarschuwd. Google Jomanda Tsunami
Hieronder nog wat info die ik op Facebook heb gezet:
In 2010 waarschuwt Jomanda voor een Tsunami in augustus 2011. Ze zegt ongeveer woon je in Noord Holland, maak dan dat je wegkomt voor Augustus 2011. Door alles wat ik zelf zie, voel en droom kom ik zelf al jaren op 25 augustus van uit. Ze waarschuwt voor Noord holland. Maar ik heb het vele keren ook de Tsunami in Den Haag en Rotterdam gezien. Dus daar moet je ook weg als je me geloofd...Het is tijd om kleur te bekennen.
Ik schrijf expres nauwelijks op Facebook om de waarde van deze booschap zo groot mogelijk te laten zijn. Dat ik een belangrijke boodschap ging melden heb ik wel al maanden van te voren in mijn profiel gezet, zoals je kon lezen. En dit is 'm dan.. Lees wel in chronologische volgorde.
In 2010 waarschuwt Jomanda voor een Tsunami in augustus 2011. Ze zegt ongeveer woon je in Noord Holland, maak dan dat je wegkomt voor Augustus 2011. Door alles wat ik zelf zie, voel en droom kom ik zelf al jaren op 25 augustus uit. Ze waarschuwt voor Noord Holland. Maar ik heb vele keren een tsunami in Den Haag en Rotterdam gezien. Dus daar moet je ook weg als je me geloofd...Het is nu tijd om kleur te bekennen.
Toen schrok ik wel. Ik heb het op de herhaling van RTL boulevard opgenomen snachts dat ze dat zei. Daarna heb ik in de afgelopen jaren tientallen soortgelijke dromen en ook heel veel beelden gezien van de tsunami. Ook recententelijk met 25 enorme brokstukken die insloegen op het noorderlijk halfrond. Als een soort komeet. Daarom ben ik voor augustus 2011 naar Limburg vertrokken... zelf denk ik 25 augustus Anderen hebben het over ook 12 augustus...
Ik heb veel voorspellende dromen. En ik 'zie' wat er gebeuren gaat... 100 % bewijs krijg je niet vaak maar deze keer wel.
je bert nu gewaarschuwd. Maar iedereen is op het juiste momen t op de juiste plek. De grens is Utrecht Hilversum Tilbug Helmond Geldrop )dus Eindhoven voorbij, Aalten! Maar het overstroomt eerst en dan trekt het water terug. Als de laars van Italie volstroomt heb je nog 4 uur om weg te wezen...Op Google Earth kan je de hoogtes zien op de meter nauwkeurig
Ik droom er ook steeds af. Ben een meisje uit België. Wéér die droom. Of ik droom over een hoge golf, of ik droom over een tornado, of ik droom over DNA die ziektes verspreid. En ze komen steeds terug, alledrie die dromen. Dus nadat ik vannacht zwetend wakker werd na een nachtmerrie en deze hier op het forum bij 'nachtmerries' beschreven had ging ik rond zeven uur opnieuw slapen.
Ik was voorbereid. In mijn droom herinnerde ik eerdere dromen. Drie dingen waren enorm dierbaar voor me, dat was mijn kat (of course), een muis, en een poppetje dat leefde. Dat poppetje wou ik dumpen in de wc omdat het vervloekt was. Eerder in mijn droom was het lief en snoezig, later werden de ogen zwart en deed het naar. Het kroop telkens weer uit de wc. Ik gaf het op. Ik moest me haasten. Niemand wou me geloven toen ik zei dat we onze spullen moesten pakken. Mijn broer, ma en nog een kameraad lachten me uit. Zelf nam ik één tas, selecteerde zuinig wat ik belangrijk vond. De tas mocht niet te zwaar wegen. Mijn beestjes gingen in een buidelzakje rond mijn hals. Meer had ik niet nodig. Wél mijn familie natuurlijk. We gingen naar beneden. Ineens doemt er een enorm groot en oud gebouw op (het zou wel 50 verdiepingen kunnen geweest zijn). We zagen dat de stenen bovenaan begonnen af te brokkelen. We moesten vluchtten. Zelf wist ik niet dat het al zo snel zou komen. Ik panikeerde. Mijn beestjes! Men spullen. Iedereen was in veiligheid. Ik en moeder waren de laatsten. Ik zei haar dat dit de allerlaatste kans was dat we nog naar huis zouden kunnen gaan. Ze geloofde me en ging mee. Mijn moeder nam een valies. Zelf raadde ik haar dat af; het is te zwaar om mee te sleuren. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Hoever zou het zijn wanneer we beschut zouden zitten? Ik nam mijn beestjes. Was nerveus. Ik had me nog zo goed voorbereid op deze dag. Doch liep alles chaotisch. Het poppetje lag wezenloos op een servetje. Ik wou het niet meenemen, maar kon het ook niet in de steek later. Ineens kwam ik op een gek idee. Ergens besefte ik dat ik droomde.
"Hocus, pocus, pats. Ik wou dat je weer lief en warmhartig was".
"Voel je je nu beter"? Vroeg ik aan het mannetje.
Ik zag dat zijn ogen begonnen te stralen. Toen werd ik wakker.
Dit was vanmorgen. Best een leuke droom achter die nachtmerrie vannacht. Maar het is zover... De klok tikt. Ik weet het zeker... En ik geloof dat ik niet de enige ben.