Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Lieve mensen,
Op zich plaats ik mijn bericht hier niet om te ontdekken wat de betekenis achter mijn droom is. Omdat ik niet zeker ben of er wel een betekenis bestaat voor zo iets verschrikkelijks.
Ik heb al een aantal keren gedroomd dat familie-leden en mijn verloofde ten overleiden komen. Het begon allemaal een tijd geleden met een droom over mijn broer. Ik was met mijn familie op weg met de auto toen we opeens in de verte een tornado aan zagen komen. Hoe dom het ook was, we gingen op de snelweg stil staan en stapten uit de auto. Mijn vader pakte me met zijn ene arm beet en met de andere greep hij zich vast aan de vangrail. Op een gegeven moment voelde ik het heel hard waaien en het volgende moment was het voorbij. We stonden weer op, maar ik kon mijn broer nergens vinden. Tot dat ik naar het wegdek keek. Mijn broer zat helemaal versmolten in het asfalt, het enige dat je nog kon zien was zijn gezicht en handpalmen.. En daarna schrok ik wakker..
Niet veel weken daarna droomde ik dat we met een enorme groep mensen stonden te staren naar de lucht. Ik was met mijn ouders en verloofde. In de lucht waren een soort bollen te zien, in groepjes van vier. Je kon ze maar voor de helft zien, want de bovenste helft was in het wolkendek versmolten, het leek 1 gedeel. Ik weet nog dat ik tegen mijn ouders en vriend zei: "Het lijkt wel een beetje op War of the Wor..". Toen schoot er een bliksemschicht in de boom die vlak bij ons stond waardoor er een tak afbrak. Deze kwam met een rotgang naar beneden en landde op een paar mensen voor ons.. Opeens begon ik te gillen en te doen. In de verte zag ik een tornado aankomen en we moesten zo snel mogelijk weg zijn daar. De tornado kwam steeds dichterbij. Toen zag ik dat er aan de zijkant van de weg een nogal diepe greppel zat en ik trok mijn vriend mee de greppel in. Ik gilde naar mijn ouders dat ze moesten komen. Ik zag nog hoe dat mijn ouders naar ons toe kwamen redden, maar nog net voordat ze er waren hoorde ik een luid slurpend geluid en werd ik wakker..
Vervolgens droomde ik er over dat ik juist mijn verloofde verloor. Ik heb daar in het dagelijks leven ook echt heel veel angst voor. We schelen qua leeftijd namelijk iets van 15 jaar, en af te toe bekruipt me een vreselijk gevoel dat hij waarschijnlijk ook eerder dood zal gaan. Zo ook in mijn droom. Van het doodgaan weet ik niks meer, maar ik weet nog precies hoe ik me voelde. De eenzaamheid was niet te beschrijven. In mijn droom had ik de mogelijkheid nog om met mijn vriend te kunnen praten, maar dat maakte het eigenlijk alleen maar erger. Ik wist dat ik hem nooit meer vast zou kunnen houden, of kussen. De gedachte dat hij nog bij me was voelde wel fijn, maar hij was zo onbereikbaar geworden. Ik heb het zodoende in mijn droom ook niet kunnen accepteren, of kunnen verwerken. En op het punt dat het gemis me echt te veel werd, dat ik zelf maatregelen ging treffen werd ik weer wakker..
En vannacht was het toppunt. Ik weet nog echt heel erg weinig van de droom af. Gelukkig maar want ik wil het liefst niks meer herinneren. Ik weet nog dat ik op de bank zat in ons huis, het was precies zoals het in het echt ook is. Ik heb heel vaak dat als ik er over nadenk dat het droom-decor 9 van de 10 keer totaal niet lijkt op de werkelijkheid. Maar dat zat deze keer wel goed. Mijn vriend heeft vorige week ook alles opnieuw in staan delen in huis, bank ergens anders, tv verschoven, en dat klopte allemaal in mijn droom! Wat ik me er van herinner is dat ik een telefoontje kreeg van mijn vader en dat hij maar bleef vragen hoe het met me ging. Ik zat me een laptop op schoot te huilen als een gek. En weer voelde ik dat vreselijke eenzame gevoel. Het gevoel dat het leven gewoon echt geen zin meer had. Hoe mijn vriend dood gegaan was weet ik niet, ik weet alleen dat het zo was. Deze keer had ik totaal geen contact met hem, het leven was helemaal leeg. Ik voel gewoon nog steeds de wanhoop, hoe ik het leven nu moest gaan redden. Meer weet ik niet van de droom, maar ik werd in ieder geval huilen wakker. Niet snikkend ofzo, echt gewoon goed huilend. Nu is het ongeveer 3 uur later dat ik wakker ben geworden van die droom en ik voel me nog steeds verschrikkelijk in de war!
Ik droom dit echt zo vaak.. Het is natuurlijk ook mijn aller grootste angst om mijn verloofde en familie te verliezen, maar waarom moet het toch zo realistisch :(
Dank voor het lezen!
Kus, Sereen
Goedemorgen, (al is het voor jou helaas niet z,on goedemorgen...)
Tja dat is niet lekker wakker worden zo natuurlijk maar ik herken het wel heb het ook weleens gehad.
Je vraag waarom zo realisctisch kan je als volgd zien, de geest werkt anders in je slaap waardoor je
je voorstellingen of gedachten waar je bijv. heel bang voor bent in jou geval om je dierbaren te
verliezen kunnen zich dan in een droom in de meest grillige afwisseling gevormd worden zodat je meend
alles echt te beleven.
Je kunt het zo zien dromen zijn een soort van zelfreiniging waarbij iedere nacht ruimte wordt gemaakt voor
de informatie die je de volgende dag gaat krijgen (in jou geval weer die angst) zolang je die angst blijft
houden zal je deze dromen ook blijven houden.
Dus eigenlijk geven deze dromen aan dat je wat aan je angst moet doen. dat zal moeilijk zijn maar wees realistisch
als alles op de natuurlijke manier zou gaan tja dan zullen je ouders eerst gaan en verloofde maar sta daar niet
teveel bij stil jij kunt morgen natuurlijk ook onder een bus komen je weet niet wat het leven jou brengt ik zou
zeggen niet teveel erbij stilstaan en geniet van de tijd die je samen hebt.
groetjes Angelique en suc6.
Dierbaren verliezen, daar heb ik ook een keer over gedroomd. Ik was meet een aantal klasgenoten tikkertje aan het doen over een eiland. Op den duur kwam ik op het strand. Mn hele famillie en al mn vrienden waren op een cruise. Toen zag ik iets heel erg schokkends; er spoelde iets aan dat van mn tante was... Ik barste in huilen uit ( nu ik dit schrijf komen de tranen weer in mn ogen ) Toen realiseerde ik me dat ik droomde. Ik zei toen tegen mezelf: kom op, wordt wakker, wordt wakker! En toen droomde ik dat ik wakker werd. Ik riep mn moeder ( ja, ik woon nog bij mn moeder ) en ik vertelde over mn nachtmerrie. Maar halverwege het vertellen realiseerde ik me dat ik nog steeds droomde! En toen werd ik echt wakker... En toen vertelde ik het aan mn moeder ( ik was nog klein )