Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Nachtmerrie

Melissa
14 december 2008

Vannacht droomde ik dat ik nog twee weken te leven had, zonder mij echt ziek te voelen.
Ik had ongelofelijk veel schrik om afscheid te nemen, vooral dan van mijn ouders.
In het begin van mijn droom liep ik nog rond om vanalles te regelen. Zo ging ik met mijn moeder winkelen om een outfit te kopen die ik in mijn doodskist zou dragen.
Ik kon kiezen uit twee bijna identieke setjes. Een broek en een vestje in gebroken wit, met ofwel een lichtgeel topje, ofwel een hemelsblauw. Ik wilde een zwart topje, wat er niet was...
Toen lag ik plots in een ziekenhuisbed, en stuurde mijn moeder mij een sms'je, waarin ze vertelde dat ze nog dvd's voor mij zou gaan kopen, zodat ik toch iets had om mij mee bezig te houden voor ik stierf.
Mijn moeder reageerde op alles heel praktisch en ongevoelig, terwijl ik net heel bang en paniekerig was.
Mijn vader, mijn grootmoeder, mijn zusje en twee vriendinnen hebben even aan mijn bed gestaan, maar ze zeiden amper iets, en waren al vertrokken voor ik gedag kon zeggen.
Plots wilde ik mijn hondje zien, om afscheid te kunnen nemen, maar dieren waren niet toegelaten in het ziekenhuis, waarop ik een angstaanval kreeg, omdat ik hem nooit meer zou zien.
Ik wilde iedereen zeggen dat ik hen graag zag, nog voor ik dood zou gaan, maar kreeg er de kans niet toe.
Iedereen in mijn omgeving reageerde koelbloedig, maar ik was bijna panisch en wilde niet dood gaan.

Toen werd ik huilend en snakkend naar adem wakker, om drie uur 's nachts. Ik weet dat het een onsamenhangende droom is, maar de sterke angstgevoelens die ik tijdens die droom gevoeld heb, hadden me nog lang wakker gehouden.
En het vreemdste van al is, dat mijn overgrootmoeder, die eergisteren een hersenbloeding heeft gehad, precies om drie uur die nacht overleden is, net op het moment dat ik angstig wakker werd uit die droom. Ik vertel mezelf dat het allemaal toeval is, maar toch blijft die droom door m'n hoofd spoken...

15 december 2008

Hoi Melissa,

Als je dood gaat in je droom, geeft dat aan dat je aan het veranderen bent en dat er ruimte komt voor een nieuw aspect van jezelf. Je sluit een bepaalde fase af. Dat is gunstig, zegt de droom, want de kleren die je draagt, zijn nieuw en bovendien in lichte kleuren. Dat wijst altijd op een oplossing voor een bepaald probleem.
De verandering die je nodig hebt, lijkt over de relatie met je moeder te gaan. Ze is er immers bij als je nieuwe kleren koopt. Het vreemde is wel dat je eigenlijk een zwart topje wilt. Het lijkt erop dat je een bepaalde neiging tot het zwarte hebt, het negatieve. Alsof je problemen aantrekt of wilt trekken.

Het stuk erna legt verder uit hoe je de relatie met haar ervaart: je ziet haar als ongevoelig, ze heeft geen oog voor je angst en paniek bij de verandering die je ondergaat. Een ziekenhuis geeft aan dat je behoefte hebt aan verzorging. De zorg die je nodig hebt, betreft een communicatieprobleem. Jij bent bang, maar je moeder reageert heel praktisch. Je ervaart dezelfde communicatieproblemen met de rest van je familie. Het hondje is je trouwe metgezel. Vaak is dat een beeld van jezelf. Je maakt daar geen contact mee. Met andere woorden: je zit in een belangrijk veranderingsproces, daar voel je je angstig in, bent bang jezelf kwijt te raken, maar je kunt dat niet duidelijk maken. Je wil hartstikke graag contact met iedereen, maar hebt geen idee hoe. Het is tijd om daar verandering in te brengen, vertelt de droom. Dat er een ziekenhuisbed in beeld komt, wil waarschijnlijk zeggen dat je er een hulpverlener bij kunt gebruiken.