Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Grafsteen als meubelstuk

Vero
15 juni 2018

Hallo,

Ik heb vannacht een zeer nare droom gehad die zelfs toen ik wakker werd, zichzelf leek te herhalen!
Ik ga eerst al meegeven dat ik 10 weken zwanger ben, oververmoeid thuis zit (weinig slaap) en dan ook nog eens aan het solliciteren ben... too much dus ????

Ik word ‘s nachts meerdere keren wakker doordat ik vaak naar het toilet moet. Na de 1ste x is mijn droom begonnen... het leek wel realiteit.
Ik kan de slaap moeilijk vatten, benen zijn zwaar (wat effectief zo is), gebruik de afstandsbediening van mijn boxspring om voeteinden hoger/lager te zetten. Mijn vriend snurkt luid, ik geef hem dan een duw zodat hij zich draait, maar hij was het beu, stond op en ging zich douchen. 3u ‘s nachts. Ik ga hem achterna en vraag of hij niet terug gaat slapen. Hij moet tenslotte werken, ik niet vandaag. Zijn antwoord was dat hij zou slapen als ik uitgerust ben. Ik weiger om terug te gaan slapen en volg hem. We komen beneden en hij wil de living verder herinrichten... (we zijn in een totaal ander huis, nieuw, oud, ik kan het niet opmaken). In de living heeft hij inderdaad al wat meubelstukken herschikt en mooier gezet tot ik me realiseer dat 1 ervan op een grafzerk lijkt! Het is een kort voorstuk met een hoge achterwand zodat het op een meubel lijkt. Op het korte voorstuk is echter een klok met wijzers... die tot mijn verbazing werkt! Terwijl ik dit realiseer, voel ik me heel slecht worden, ik voel dat dit me geen goed gevoel geeft. Waarop ik mijn vriend zeg dat we dit toch terug weg moeten doen. Terwijl ik degene was die het blijkbaar mooi vond en gekocht heeft. Ik voel paranormale dingen rondom mij (geesten die willen langskomen of toch zoiets) heel ongemakkelijk.
**ik begin ook te beseffen dat ik droom maar dat het lijkt alsof ik niet droom**
In mijn droom willen we dan de zolderkamer opruimen om er een nieuwe kamer van te maken. Maar wat daar ligt kan ik niet opruimen. Het zijn boeken over horrors, paranormale zaken enz. De films die er staan, kan ik al zeker niet bekijken. Ik probeer mijn vriend te overtuigen dat het nu geen goed idee is om verder te doen omdat het allemaal zo op mij weegt, ik zie de klok op die grafsteen steeds weer verschijnen en verder tikken...

Ik beslis om wakker te worden. Kan het ni meer aan, lig precies verlamd in bed. Kan enkel mijn hoofd nog draaien of bewegen. Ik probeer toch mijn gsm te nemen voor afleiding... het is 3u! Mijn vriend snurkt, wat normaal is. Ik voel me angstig en durf niet op te staan, durf hem niet te duwen uit angst dat hij echt zal opstaan en gaat douchen. Mijn benen voelen nog steeds zwaar en durf de afstandsbediening ook niet te gebruiken. Die onbehaaglijkheid is er nog steeds en ik zie ook nog altijd de klok op de zerk verder tikken. Het lijkt alsof mijn droom (die ik afgebroken heb) zich in realiteit wil herhalen brrrr...

9 jaar geleden heb ik voor de 1ste x echt te maken gehad met paranormale verschijnselen. Zat toen zelfs in een depressie, was echt een zwarte periode voor mij. Maar ik ben daar uit gekomen en wou dit nooit meer meemaken. Voelt nog steeds heel beangstigend aan. Sindsdien kan ik ook geen horrorfilms of paranormale films meer bekijken. Ik durf dat niet meer. En nu dit... ik snap het niet. Waarom zo plots die ene droom en waarom een grafzerk met een klok?
Hier wil ik echt wel jullie mening en/of raad over!
Ik hoop dat het niets met de zwangerschap of mijn grootmoeder te maken heeft... zij is in de 80 en we gaan haar dit weekend vertellen dat er een 2de achterkleinkind komt.

Alvast bedankt om dit te lezen en jullie mening/raad te geven.
V.

15 juni 2018
Beheerder

Als je niet in orde bent kun je gemakkelijker in zulke vreemde dromen komen.
Je zegt moe en uitgeput te zijn dat neemt ook je geestelijke weerstand weg waardoor de muurtjes die normaal vreemde indrukken buiten houden minder goed werken.
Het zware gevoel is niet alleen het leven en het vermoeide lichaam maar ook een stapje naar een uittreding. Daarbij kun je subjectieve levitaties ervaren of wegzinken enz. De controle over je lichaam verliezen (paralyse). Je bent aan het opruimen en herschikken, maar dat is je psychische huis en gesteldheid.
De grafzerk is opvallend met een tikkende klok die het leven weg tikt. Iedereen eindigt per slot bij die zerk. Het is het beeld van vanitas waar in de kunst en symboliek vaak een kaars op brandt en alle ijdelheden van het leven illusies zijn gebleken van tijdelijke aard.
Door je depressie die in feite een doodsdrift is kun je zulke beelden ontwikkelen. De kist is immers een permanente rustplaats. De rust die je wel zoekt maar niet op die manier hoop ik, want je draagt nieuw leven in je. Hormonaal is er veel aan de hand en het is zeker niet vreemd als een vrouw dan een prenatale depressie ondergaat. Immers het leven zal ingrijpend veranderen en je moet ook verantwoordingen op je nemen voor een kind. Dat bind je dan weer sterker aan het leven. Je kunt niet rustig in die kist gaan liggen. Slaap op zich in Morpheus armen is een kleine dood. Symbolisch wordt de slaap vaak als dood voorgesteld. We weten immers niet waarheen we dan gaan en of we wel ooit terug zullen keren. Tijdens depressies wordt gehoopt nooit meer te ontwaken.
We hebben het ook over "inslapen" bij het sterfproces.

Denk dat de afstandbediening het commando voor het lichaam moet geven maar dat werkt niet tijdens de slaapparalyse. Het bed is een beeld van de separatie van geest en lichaam waar het een het ander niet kan bedienen. Het bed dus als dubbel van het lichaam. Tijdens een subjectief beleefde uittreding kun je inderdaad het dubbele gevoel ervaren of je uit twee afzonderlijke delen bestaan een echt en een schijnlichaam. Het lijkt dan ook of je ergens op of tegenaan ligt als een vreemd object dat toch jezelf is. Of het "bed" is de drager/lichaam waarin je terugkeert en de controle herneemt.

Horror films roepen angsten en bizarre fantasieën op die je zeker niet moet bekijken als je depri bent. Het is heel ongezond om de brakke ziekmakende demonische rotzooi van de filmindustrie in je op te nemen. Aangezien het product iets zegt over de makers moeten die zelf wel een verdorven geest hebben om zulke psychopathische rommel te produceren. Het is een veel te weinig bekend feit dat de media een zeer grote invloed hebben op de mensheid. Geweld inspireert tot geweld en het is niet gezond om dat alleen maar als bliksemafleider te promoten. Het is een vorm van geestelijke hygiëne als je zulke films niet meer bekijkt. (ook geen boeken lezen). Persoonlijk vind ik het echt bagger. Maar ze doen het met opzet om mensen een laag eelt op hun ziel aan te kweken en zonder moreel of shock effect de meest vreselijke dingen aan te richten in de realiteit. We kijken dan ook niet meer op als er weer een oorlog uitbreekt. Zolang we maar te eten hebben en kunnen kopen. Bizar is dat. Beetje dat aquarium denken, het glazen bakje waarin we leven.

Richt je op het komende kind dat je moet verwelkomen in de wereld en vul je geest met mooie dingen, er is al ellende genoeg waaraan we niets kunnen veranderen. Je kunt alleen op kleine schaal een mooi plekje creëren, als iedereen dat kon, zou de wereld er een stuk beter op worden, maar mensen zijn nu eenmaal egoïsten en veel misstanden worden kunstmatig in stand gehouden.

Het in je dragen van nieuw leven confronteert je tegelijk met de dood want die zijn altijd verbonden. De oude vrouw die je oma is staat aan de rand.
Dat sluit mooi aan bij de 3 fasen van de vrouw als Maangodin. Is in de kunst vaak uitgebeeld.
De jonge vrouw, de volwassen vrouw, de oude vrouw. Het kind is het product van de zwarte of donkere fase van de onzichtbare Maan.
Kun je vergelijken met het nieuwe licht of de belofte enz. (Baarmoeder/ grot/ duisternis/ inkeer, "depressie") enz.