Steeds terugkomende dromen over naaktheid

Het is blootgeven.
Het heeft met onaangename zaken te maken.
De Wc is altijd verbonden met angst en schaamte of vieze inhoud.
Vooral de seksuele connecties zijn duidelijk.
Zonder deur (afweer) kan ieder je zien, het is de naakte waarheid.
Natuurlijk probeer je zulke zaken weg te denken.
Maar als ze niet zijn verwerkt (verteerd) kun je ze ook niet dumpen.
Vaak is de plee vies of loopt over en braakt alles terug uit.
Vergelijk dat met je spijsvertering waarbij de maag de verwerking is en de darm het riool.
Omdat je opa misbruik pleegde hoef jij je niet te schamen.
Maar als een familie gebrandmerkt wordt is dat niet leuk.
Toch moet je het niet blijvend verbergen want jij hoeft hem niet de hand boven het hoofd te houden.
In een eercultuur leeft altijd sociale schaamte en angst. Vrees voor gezichtsverlies en het ophouden van de reputatie van de familie.
Vaak worden de slachtoffers van het misbruik daar dubbel de dupe van omdat de conservatieve familieclan het slachtoffer onder druk zal zetten om hun naam te beschermen. Niet zelden voert dat tot hooglopende ruzie en indoctrinatie.
Maar jij moet het wel verwerken en daartoe is een zekere openheid noodzakelijk al mag dat ook binnen een veilige omgeving als een therapie.

Adam en Eva grepen naar kleding omdat zij zich schaamden voor hun naaktheid. Dat was uiteraard ook na de gemeenschap.
Seksuele schaamte zit diep verankerd in onze maatschappij. Valse schaamte want het is aangekweekte schaamte.
Niets is immers natuurlijker dan seksualiteit. Maar misbruik is een ander verhaal en laat diepe sporen na en een permanent gevoel van onveiligheid of waakzaam zijn. (hyperalert)

Vanuit de WC lijkt het wel of iedereen aan je kan zien dat er iets gebeurd is.
Dat noemen we gestigmatiseerd voelen.