Ter informatie: in het dagelijks leven ben ik ziek thuis en ben ik onlangs gestart met medicatie.
Ik droomde dat ik thuis op de bank zat en ik had een medicijn voor mezelf klaargemaakt: een zakje poeder, opgelost in warm water. Toen ging de deurbel en er kwam een hele groep buren binnen. De mannen gingen met mijn man aan de keukentafel converseren, ik werd opgescheept met 3 oude buurvrouwen.
De 3 buurvrouwen keken naar mijn warm water met medicijn. Ze wilden het ook hebben. Ik hoopte maar dat ik genoeg zou overhouden voor mezelf. Ik verdeelde het medicijn over 3 kopjes en ging naar de kast waar de zakjes poeder stonden, in de hoop dat er nog een zakje voor mezelf zou liggen. Ik bekeek de verpakking omdat ik nieuwsgierig was naar de werkzame stof. Ik zag dat de werkzame stof plantaardig was. Het waren extracten van verschillende bloemen. Ik hoopte maar het het echt werkte en niet homeopathische flauwekul was.
Op de verpakking zag ik om welke bloemen het ging. Als een film legde de verpakking me uit dat de stof heel speciaal was, uit een plant waar bij de wortels een dood ei begraven moest zijn dat helemaal met de wortels moest vergroeien. En dat de bloementros (blauw, als van een hyacint) eenzelfde blauwe bloemtros van een andere plant moest verslinden voordat hij sterk genoeg zou zijn.
Ik zag dat ik nog meer dan voldoende zakjes had voor mezelf. Ik kookte wat water en goot het in een schaal en schudde er een zakje poeder in leeg. Ik had veel meer medicijnen dan de buurvrouwen en ik excuseerde mij er niet voor, hoe nors ze ook keken.
