Kruispunten en eten

Eindelijk een droom die ik wel goed onthouden heb :D

Ik bestuur een klein en laag autootje, het lijkt wel een sportwagen. Ik sta op een kruispunt te wachten voor een rood stoplicht, die ik net aan kan zien. Dan springt het licht op groen, maar ik zie dat er op het volgend kruispunt geen plek voor mij is, dus ik blijf staan. Een oudere man op de fiets op dat kruispunt wijst echter een lege plek aan, waar ik kan staan wachten. Ik rijd erheen en sorteer voor op het linkerwegdeel, zodat ik straks links kan afslaan. Het stoplicht springt op groen.
De auto is plots veranderd in een fiets. Ik fiets en ik vraag mij af welke weg ik moet inslaan: rechts of links? Ik besef mij dat het eigenlijk niet uitmaakt, want beide wegen leiden naar precies hetzelfde punt, echter stopt de ene weg direct voor het gebouw en de andere weg aan de overkant van het gebouw. Ik besluit om met de stroom mee te fietsen om voor geen heisa te zorgen en fiets rechtsaf, de weg die leidt naar de overkant. Ik zie een oude schoolvriendin, ook op de fiets, en ik zwaai naar haar.
Ik fiets onder een viaduct en kom een meisje tegen op skates. Het meisje [een meisje dat ik ontmoette op een training] skate wel op een vreemde manier: ze is wijdbeens gehurkt, met haar handen tussen haar benen. Ze is heel erg stil en zegt niets [zo was ze op de training ook].
Dan ben ik aan de overkant van het gebouw - het gebouw doet mij denken aan een grote congresgebouw - en ben met de benenwagen. Ik sta te wachten op een kruispunt voor een rood licht. Op het kruispunt is een zwart-witte zebrapad. Een oud-klasgenoot loopt door het rode licht en wordt bijna aangereden. Ik besluit om geduldig te wachten op groen licht, en als het zover is, word ik ook bijna aangereden door een auto. Het oud-klasgenoot roept verbaasd dat zij dat net ook had.
Terwijl ik naar het gebouw loop, krijg ik te horen dat er nog toetjes over zijn van gisteren: een heerlijke chocolademuffin. Dat wil ik natuurlijk niet missen! Dus ik ren door de draaideuren, en struikel over mijn eigen voeten, maak een soort koprol, sta weer op en lach erom. De mensen die het gezien hebben kijken mij glimlachend aan.
Ik ga in de rij staan voor het opnemen van de bestelling en het betalen ervan. Ik zie dat er op een vierkant tafeltje een schaal staat met een soort taart (quiche?): het is gevuld met gehaktballetjes en de bovenkant is gerasterd, zoals op een appeltaart. Ik herken het als het eten van gisteren. Ik twijfel: zal ik het nemen of niet? Want als ik het neem, dan krijg ik vast ook die chocolademuffin. Ik pak een taartpunt vast, maar plots herinner ik mij dat ik vegetariër ben en dat ik dus helemaal geen vlees mag! [Frappant dat dit zelfs doorgedrongen is in mijn onderbewuste.] De punt blijft verfrommeld en in elkaar gezakt achter.
Dan ben ik aan de beurt. Achter de kassa staat een studiegenoot. Ik vraag aan haar of er ook vegetarische gerechten zijn. Ze knikt, zegt dat er "jojoballen met mushrooms" zijn. Ik houd eigenlijk niet van paddenstoelen, maar toch zeg ik tegen haar dat ik dat gerecht graag wil. Ze opent de kast onder de kassa, kijkt even rond en zegt tegen mij dat het nog gemaakt moet worden. Ze loopt weg.
Ondertussen vormt er een enorme lange rij achter mij en ik kijk benauwd in het rond. Al die mensen die op mij moeten wachten... De rij wordt alsmaar langer en langer. Mijn studiegenoot komt terug en ik verwacht van haar dat ze iemand erbij roept, maar dat doet ze niet. Ze kijkt een beetje rond en ik krijg het alsmaar benauwder van het feit dat iedereen speciaal op mij moet wachten. Een jongen achter mij stapt uit de rij en zegt dat hij wel de andere kassa kan openen, maar dat hij alleen geen kennis heeft van Windows 8. Een andere jongen roept dat hij die kennis wel heeft en samen stappen ze uit de rij, naar de andere kassa.
Dan wordt het studiegenootje erop aangesproken door mijn oude bazin van het werk. De bazin zegt boos tegen haar dat zij niet genoeg initiatief neemt.

De stoplichten sprongen uiteindelijk op groen, ik kreeg groen licht, haha.

Ik snap alleen niet waar dat seksuele symbool steeds vandaan komt.

"Het is eerder voorgekomen dat je door een andere weg te nemen toch op hetzelfde punt uitkwam." En ik vraag mij af wat dat precies betekent. Er leiden meerdere wegen naar Rome? Hoe ik het ook went of keert, ik kom aan op mijn eindbestemming? Vertrouwen hebben in de toekomst?

"De verleiding van de calorieënrijke muffin is weer niet te weerstaan, junkfood of de snelle hap waar je niets anders voor hoeft te doen dan nog iets anders te verorberen. Zie je de connectie naar een eetstoornis?" Dat was ook het eerste wat mij opviel, haha. En dan ook vooral de wending in de droom naar vegetarisch eten.

"Waarom verwachten het ego of de bazin een voorkeur-behandeling?" Het ego is mij de laatste dagen lekker aan het opstoken en ik denk dat dit een manier is geweest om nog even te vermelden dat hij er ook nog is. Tijdens de lessen yoga schieten mijn gedachten alle kanten op (ben ik wel goed genoeg? Dit zit er niet uit! Waarom lukt het mij niet) en ik loop gefrustreerd (of boos op mijzelf) de les weer uit.

Er leiden vele wegen naar Rome.
Soms lijkt het leven een spoorwegemplacement.
Je meent een eigen richting te kiezen, maar iemand zet de wissels om en daarmee kom je toch op het vooraf bepaalde doel.

Een Amerikaanse rabbi wiens naam ik even niet herinner schreef een boek De top van de berg?
Vanaf de top zie je vele mensen omhoog klauteren.
Ze dwalen alle kanten op, maar komen tot slot toch op de top.
Dat zelfde beeld kom je tegen in de Zen.

Gevonden
Op weg naar de top
Robin S. Sharma



2 keer bewerkt. De laatste keer was 11 april 2017 door Sheherazade.

Dat geloof ik ook wel ja.
Het is een feit dat mensen die jong sterven soms intenser leven alsof ze instinctief weten niet zoveel tijd te hebben.
Soms weten kinderen het zelfs vooruit. De ziel is zich bewuster dan we menen.
Soms geven dromen met een bijzondere inhoud een inzicht weer dat veel verder reikt dan de leeftijd zou kunnen omvatten.