Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde vannacht dat ik met mijn klas weg was naar het buitenland met een trein.
Alleen toen stonden we op het station om terug te gaan maar de trein ging niet. (alweer de trein of het station terwijl ik er nooit vaak kom in het echt)
We mochten de trein niet in van een strenge man (de conducteur).Ik stelde voor om te rennen naar huis (iedereen keek me raar aan) nog voor ik het besloot was ik al plotseling op het station waar we heen moesten zonder dat er echt iets gebeurde. De andere klasgenoten die mij vermoedelijk raar en dom vonden had ik wel mijn bestemming gehaald en stonden hun nog daar... (ontbreken afstanden eigenlijk in het onderbewuste?). Toen ik daar was liep ik ineens door een bos heen waar de lente heerste. De bomen waren redelijk kaal maar hadden ook al een paar fris groene bladeren. Ik liep op een pad met aan beide kanten steeds 2 bomen. Bij een pad stonden er een paar enorme tulpen of narcissen? Echt ik schat zo'n 3 meter hoog naast de boomstam. Het was een beetje mistig,grijs en mysterieus. Mijn moeder liep vlakbij.....
Deze keer een korte droom (voor mij dan) maar hoop dat er wel een betekenis in zit?
Groetjes! :)
|
Beheerder |
Het lijkt wel of je eerst een brevet moet hebben om in de levenstrein mee te mogen zoen.
Maar jij besluit daarom maar zelf de beentjes te strekken.
Het is niet de bedoeling bij moeders thuis te blijven want dan mis je zeker de trein.
In het onbewuste bestaan geen afstanden.
Het zijn gedachtensprongen, of hoogstens "ego trips".
Het bos is ontspannend, maar ook de wilde natuur. (Roodkapje)
De bloemen zijn merkwaardig.
Bloemen zijn vaak ziele symbolen, hun conditie zegt veel over jezelf.
Hier zijn ze overmatig groot. Dat kan op grote dromen wijzen of hybris.
De tulp is een kelk en knolgewas. De knol een vorm van introversie in de wintermaanden, dus ook een vorm van reïncarnatie. Het vrouwelijk beslotene in de tulp lijkt mij duidelijk.
Merkwaardig is dat de Ollandse Tulp niet uit Nederland afkomstig was, maar uit Turkije.
De Narcis is een zelfbespiegeling en doet met die overmatige grootte inderdaad aan narcisme denken.
Nu is narcisme rond de pubertijd heel gewoon. Jongeren lopen immers met overmatige zelfbeelden rond.
Het is het heldenarchetype dat hen grote avonturen voorspiegelt, die zelden realistisch zijn, maar het object wel de moed geven het leven aan te durven en te breken met regressieve krachten of conservatieve instellingen.
Misschien dat in de kelk iets in wording is dat zich dus in jou of je leven ontwikkelen kan.
Kan veelbelovend zijn.
dankuwel!
mooie uitleg!
misschien kan narcisme niet zo veel kwaat bij mij want ik ben eerder onzekerdinzichten?n in de puberteit.. misschien is het wel een spiegel van jet tegenovergestelde.. zou soms willen dat ik blij met me zelf was. nou is het niet zo dat ik extreem onzeker ben hoor ik weet wel dat ik er ook mag zijn.
Wel mooi die narcissen en de kelken die wellicht wel een groei kunnen weergeven net als de lente ook nieuwe inzichten? :)
Goedenacht! ce (via mobiel)
*inzichten hoort niet bij het eerste stuk
mobiel deed wat raar. excuses ;)
|
Beheerder |
Erich Neumann noemde narcisme een Not-Ich. (overlevingsmechanisme)
Dat is een mooie omschrijving.
Later bij het overwinnen van dat onzekere gevoel ontwikkelt zich het ware Zelf.
Misschien kun je de overgang van de Narcis naar de Tulp zien als een het hoofd oprichten vanuit een in zichzelf gekeerde, geabsorbeerde houding naar een meer zelfverzekerde, rechtopstaande.
De Tulp werd in Oosterse/Ottomaanse lyrische omschrijvingen het symbool van het liefde/paradijs op aarde genoemd.
Narcissus zou zich uit ijdelheid niet hebben kunnen losmaken van zijn gespiegelde zelfbeeld.
Maar het staren in een waterspiegel is een geabsorbeerd raken, om niet te zeggen gehypnotiseerde staat.
Wie namelijk in contact komt met het onbewuste wordt erdoor gefascineerd.
De spiegel zou hem juist moeten herinneren aan zichzelf, maar dat lukte niet.
Zo bestaat er een schilderij waarin Narcissus/Hylas? aan een waterkant zit en schone nymphen vanuit het water lonken. Hij meent dat hij ze wel kan verleiden, maar zij zullen juist hem lokken in hun domein.
Hylas & the Nymphs/ John William Waterhouse
Volgens de mythe zou Narcissus verdronken zijn in zijn zelfbeeld en op de plaats waar hij stierf groeide daarop een Narcis.
Narcissus. John William Waterhouse/ D. G. Rossetti
[dailykitticarriker.blogspot.nl]
Two gazed into a pool, he gazed and she,
Not hand in hand, yet heart in heart, I think,
Pale and reluctant on the water's brink
As on the brink of parting which must be.
Each eyed the other's aspect, she and he,
Each felt one hungering heart leap up and sink,
Each tasted bitterness which both must drink,
There on the brink of life's dividing sea.
Lilies upon the surface, deep below
Two wistful faces craving each for each,
Resolute and reluctant without speech: —
A sudden ripple made the faces flow
One moment joined, to vanish out of reach:
So those hearts joined, and ah! were parted so.
5 keer bewerkt. De laatste keer was 7 oktober 2016 door Sheherazade.