Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hoi Iedereen!
Vannacht had ik een droom
Ik zat in een huisje waar mijn oma op een stoel zat.
Ze was net zo zwak als in het echte leven.
Het huis stond op een berg (maar dat deel was meer een hoogvlakte)
Er om heen waren overal mooie groene bergen.
Het was een vredig uitzicht. (weet niet zeker maar ik geloof dat ik ook witte berg toppen zag)
Toen ineens viel de nacht in. Plotseling werd alles donker terwijl het dag was en de lichten gingen uit.
Toen alles weer licht werd was ik buiten het huis en stond er een nicht van mij.
(Wellicht de dood van mijn oma die er aan komt?) de lichten doven...
Daarvoor zag ik mensen die door de bergen liepen op een steil maar brede autoweg.
Het was een hele stoet. Het leek een beetje op een soort avondvierdaagse. Ik herkende dit beeld nog van een eerdere droom, ik denk wel een jaar geleden ofzo. Soms heb ik dat in mijn dromen, dan denk ik dat heb ik eerder gedroomd (en dan is het zeker geen dejavu). Ik ging ook een stukje mee lopen, de berg op was erg pittig en heel erg steil bijna 45 graden omhoog. Haast niet mogelijk maar toch lukte het! Toen ik op de top stond voelde ik me goed en voldaan tot dat mensen mij wegjaagde omdat ik helemaal niet mee deed aan de vierdaagse? Dat is het stomme van mijn dromen, altijd weer iets negatiefs nooit eens enkel vreugde. Altijd zijn er tegenstanders! Toen droop ik af en ging ik naar mijn oma. (daarna zie het stuk hierboven sorry van de volgorde)
Daarna ging ik met een bus door mijn woonplaats waar een hele grote plant/boom was die helemaal uitstak tot halverwege de weg. De plant stond zelf in de berm. De bus werd geblokkeerd. Toch reed de bus door.
Ik kan me herinneren dat ik een droom erna op een strandje was waar ik het water in rende en mezelf schoon voelde van mijn emoties. Het leek op een emotionele reiniging. Over het algemeen was het een vredige droom.
O ja en ik zag ook allemaal beroemde mensen die ik goed vind.
Waar staan die voor? Ik praatte tegen ze maar ze antwoordde niet.
Van jezelf uitleggen is altijd wat moeilijker helaas....
3 keer bewerkt. De laatste keer was 5 augustus 2016 door C>E.
Je bent voorbereid op het sterven van je oma. De acceptatie komt nabij. Je ziet het als een obstakel en steile helling (berg), maar het is te doen om te verwerken. Eigenlijk is het een opluchting dat deze fase is doorgebroken, want het was een martelgang geweest. Op het strand begeef je je op een neutrale plek. Aan de ene kant aarde (aarden) en de andere kant water (emotie). Het is je rouwproces.
Ja, voor jezelf een droom uitleggen vind ik ook niet makkelijk. Af en toe zet ik mijn droom op deze site. Sheherazade, helpt me hierbij. Het zou gaaf zijn als je mijn droom ook zou kunnen uitleggen. Ik ben benieuwd naar je volgende uitleg. De afgelopen keer deed je het heel goed. De beroemde mensen staan voor de mensen waar je tegenop kijkt.
Dankjewel!
Ik heb zojuist weer een 'droom' uitgelegd.
Helaas niet een droom met veel elementen die je kan benoemen dus wel even anders.
Dankzij jullie heb ik wel veel geleerd over dromen.
Het is eigenlijk 'out of the box' denken als je bepaalde symbolen/elementen benoemd.
|
Beheerder |
Eerst is er de paradijslijke sfeer en het vredige.
Iedereen is op weg naar de top van de berg als een kudde.
Maar jij hoort er niet echt bij, wees blij.
Je gaat niet op in de massa.
Geen platgetreden paden betreden. De weg voet omhoog naar de geestelijke sferen.
De meesten kiezen doorgaans de gemakkelijke weg omlaag.
Hier zijn het Sisyphus-werkers die hun persoonlijke steen/zuil/ballast omhoog rollen.
Dan ben je weer aan het strand en gaat je reinigen.
De beklimming van de berg is nooit het einddoel, want het leven speelt zich eerder in het dal af.
Dus na een hoogte volgt een afdaling.
Zoals ook de Yogi of grotbewoner na een periode van inkeer terug moet om iets van zijn inzichten te delen.
Beroemde mensen zijn een soort goden of idolen.
Maar daaraan moet je je niet afmeten, dat zou hybris betekenen of frustratie.
Een beroemdheid ziet je immers niet staan, vol als ze zijn van eigenwaan.
Wat kan de plotselinge duisternis zijn toen ik bij mijn oma was.
(de dood)? maar het word ook weer licht.
Misschien omdat het leven doorgaat ook zonder haar.
Er wordt beweert dat als je overlijd je in de hemel komt. Dat is het licht.
Eigen emotie kan ook het licht zien. Dat is het einde van het rouwproces. Je kan het licht in de duisternis weer zien.
Ik ben best rustig met het rouwproces.
Ik vind het wel moeilijk maar ik ben niet diep ongelukkig.
Mensen vragen mij altijd waarom ik nooit moet huilen.
Mensen denken gelijk dat je dan minder verdriet hebt.
Ik verwerk die dingen kennelijk anders.
|
Beheerder |
Het duister en het licht.
Het is een transformatie.
De dood is een duisternis, maar na de tunnel gloort er licht en licht is bewustzijn.
De duisternis is ook het rouwen en begraven.
In de alchemie vind je al die beelden terug
[nl.wikibooks.org]