Een marathon is een uithoudingsslag.
Het heeft met het jachtige leven te maken.
Maar de associatie met de draaideur en het ziekenhuis lijkt mij niet toevallig.
Je raakt in die bekrompen tredmolen verzeild.
Het is het wiel van het bestaan (Samsara)
Iemand met een nummer is geen individu meer.
Natuurlijk, de meeste dwazen rennen in die stoet mee.
Maar moet jij daar als individu aan meedoen?
Het lijkt mij een goede keus dat je afhaakt, al moet je ook niet aan de kant blijven staan en zien hoe de rivier van het leven voorbij stroomt. Maar dat kan ook wel wat rustiger.
Als ik hier in het centrum die kudde voorbij zie schuifelen denk ik altijd, wegwezen.
Laat ze maar lachen die dwazen in de ratrace.
