Hoe ik het zie is dat je aan jezelf aan het werken bent ergens mee.
Er heerst nog een flinke emotionele lading, (water)
Ipv in de emotie te springen stel je jezelf veilig, je wilt niet te emotioneel worden. Jij zit op je luchtbedje op het water.
Rationeel weet je de situatie te boven te blijven maar, wat daar onder gebeurt. Jouw instinctieve kanten , die kunnen zich niet uiten , ze hebben de ruimte niet.
Dan zie je een ander kantoor: Een toevlucht om het probleem anders te benaderen, werken of denken aan iets anders , zolang je maar niet hoeft te voelen. Maar dat lukt niet , de dolfijn laat het je zien, hij neemt de toegangs pas mee het donkere water in . Hij , de dolfijn , is de toegang tot..
Ik weet er alles van , met rationeel denken , denken we dat we iets kunnen oplossen. Maar dat kunnen we vaak niet. Eerst verwerken, en verwerken is durven voelen , en laten zijn wat er wil zijn, hoe moelijk dat ook voelt..
Groet Jan
