Ik zou met mijn broer op reis gaan. Met een touringbus. Iedereen zat al in de bus, ook ik. Maar hij nog niet – ik wist niet waar hij was. De bus kon elk moment vertrekken en ik realiseerde me dat mijn broer echt moest opschieten omdat de bus niet zou wachten. "De volgende opstapmogelijkheid is pas in Dortmund," werd gezegd, toen ik de buschauffeur of reisleidster smeekte nog even te wachten. Ik stond op dat moment voorin de bus en had ineens geen broek meer aan. Ik raakte in paniek – niet vanwege het ontbreken van de broek, maar puur omdat ik mijn broer wilde zoeken – en rende via het gangpad naar mijn tas om hem met mijn mobiele telefoon te bellen. Maar ik kreeg de voicemail (dit was enkel een muziekje zoals je dat soms ook krijgt wanneer je in de wacht wordt gezet). Even ging het door me heen dat hij dit zelf bekokstoofd had om opzettelijk vermist te raken. Toen de bus – na lang wachten – toch ging rijden, ben ik uitgestapt. Daar zag ik mijn broer staan (hij was in mijn droom 20 jaar jonger dan hij nu is) en ik riep: "Ze zijn al vertrokken!" Hij leek daar toch even van te balen. Maar we stapten samen in zijn auto om alsnog naar Dortmund te rijden.
Ter info:
• De band met mijn broer is niet heel hecht, we zien elkaar nauwelijks. Maar we hebben geen ruzie. Het is gewoon dat we elkaar niet zo vaak opzoeken (wonen ook niet bij elkaar in de buurt).
• De plaats Dortmund heeft verder geen enkele betekenis in mijn leven; ben er ook nog nooit geweest. Ook Duitsland is geen speciaal land voor me.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 19 augustus 2010 door wickedlara.
