Je kijkt naar beneden terwijl je de trap opgaat. Achterste voren. Dat is me duidelijk. Je gaat wel naar een hoger niveau, maar je kijkt wel achterom. Daarmee kijk je in het verleden. De trap is instabiel, dus zo wie zo is er een obstakel. En door achterstevoren te lopen, maak je het voor jezelf nog moeilijker. Bepaalde gebeurtenissen kun je niet los laten.
