Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hey iedereen.
Ik weet niet of jullie mijn nachtmerrie kennen die ik al zeker 6 jaar lang heb.
Dat er mensen in mijn straat staan midden in de nacht die me op komen halen en als ze het huis binnenkomen geef ik me al over aan het bange gevoel voor wat ze met me gaan doen. Daardoor word ik al naar beneden gesleurd zonder dat iemand me trekt. Ik word dan altijd wakker.
[www.droominfo.nl]
Vannacht ging het anders. Ik had een lucide droom en toen ik in de nacht uit mijn raam keek zag ik weer een stuk of 5 mensen mannen en vrouwen met zwarte kleding op mij af komen. Het bekende scenario van mijn droom.
Deze keer wist ik echter gelijk dat ik droomde en dacht ik ga me niet over geven en ga een gesprek met ze aan.
Ik werd niet bang want ik dacht misschien doen ze helemaal niks (al die jaren ging ik er van uit dat ze me wilde ontvoeren). Nu ging ik dus voorzichtig naar beneden om ze te begroeten en te vragen wat ze wilde doen. Ze waren de weg gewoon kwijt en wilde iets aan me vragen, toen zei ik dat ik al jaren iets anders dacht. Toen zeiden ze iets van we zijn er niet om je bang te maken en we hebben het beste met je voort.
Ik hoop dat ik nu van deze nachtmerrie af ben (opzich lijkt het niet eng maar ik had altijd een extreem angstig gevoel als ik mee werd gesleurd door eigenlijk dus mijn eigen angst) Ik bleef nu rustig en toen werd ik ook niet weggestuurd!
Zie de link voor de nachtmerrie in details. (de vorige keer seherezade is je uitleg verloren gegaan)
Ik zou het heel fijn vinden (hoeft niet perce) als je het opnieuw uit wilt leggen waar deze personen voor staan en waarom het me nu gelukt is om rustig te blijven?
Groetjes C en bedankt
1 keer bewerkt. De laatste keer was 22 juni 2016 door C>E.
|
Beheerder |
Het is al een hele vooruitgang dat je en dialoog aangaat.
Deze schaduwfiguren zijn minder beangstigend geworden.
Hun identiteit is nog niet duidelijk, maar dat kan veranderen als je hen in het bewustzijn toelaat.
Het zijn de angsten die je doorgaans beletten iets te integreren.
dankjewel ook voor de uitleg bij het andere topic...
Heb jij enig idee waar deze angsten vandaan kwamen.
Bang zijn voordat je weet wat er gaat gebeuren misschien?
groetjes
|
Beheerder |
Schaduwfiguren anticiperen op je gedrag.
Dus geprojecteerde angsten kunnen zo overkomen.
Natuurlijk bestaan er reële angsten voor b.v. ontvoering en misbruik.
Maar de droom wijst niet naar brute kerels.
Maar wat je vreest of onderdrukt komt vroeg op laat boven als het voldoende energie bevat.
Het kan dus ook een onverwerkt trauma zijn.
Het auto'tje is klein en traag en dus is er weinig ontwikkelngsruimte.
Soort glazen huisje op wielen. Beperkingen.
Je wilt niet terug naar beperkingen.
Het auto'tje is ook iets voor ouderen en past niet bij een jonger ego.
Er zit gewoon geen vaart in.
Ik heb niet een doorbraak ervaren waarom deze droom na 6 jaar tot zo ver is opgelost.
Geen traumatische dingen. Ik had in 2012 wel een angst/paniekstoornis waar ik veel verdriet aan had maar dat heb ik destijds al verwerkt. Ik denk dat het ook te maken kan hebben met confrentaties niet aandurven tegen personen die helemaal niet eng zijn. Snel denken dat iemand boos op je is etc. Niet goed tegen kritiek kunnen ik denk dat ik jouw uitleg goed toe kan passen ja.. En het autootje met het traag vooruit komen. Normaal komt dit autootje er niet altijd in voor hoor. Alleen toen in Februari maar op dat moment was ik erg bang dat ik mijn cijfers niet meer op kon halen (het ging allemaal veel te traag omhoog) en nu is het gelukt en ga ik over naar het volgende jaar. (misschien is dat een zorg die van me af is gevallen)? Alles valt op zn plaats nu ik dit schrijf, fijn dat je hielp!
Bedankt! :)
1 keer bewerkt. De laatste keer was 22 juni 2016 door C>E.
|
Beheerder |
Ik weet niet hoe je ouders waren en hoe je zelf oordeelt over je prestaties?
Ik denk dat het negatieve ouderfiguren zouden kunnen zijn of zoiets.
Toch zijn ze in de droom helemaal niet bedreigend en dus schat je hen verkeerd in.
Ze zeggen hier dat ze de weg kwijt zijn? Misschien zoek jij ook naar jouw weg?
Maar die moet niet door ouders of ouderbeelden worden bepaald of gemarkeerd.
Het komt mij voor, dat ze je beperkingen opleggen, als ze je in dat auto'tje willen stoppen.
Je zou zeggen; het schiet niet op.
Mijn ouders zijn niet bepaald erg prestatie gericht. Ze willen wel dat ik mijn best doe maar ze worden niet boos als ik slechte cijfers haal per ongeluk.
Dus ik denk dat het niet mijn ouders zijn maar meer delen van mezelf.
Ik was de gene die zich het meeste zorgen maakte om mijn eigen cijfers.