Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Poema valt jongetje aan

Dagboekje
20 april 2018

Ik loop een woonwijk in en ik ben een beetje verdwaald. Het lijkt op de woonwijk waar een vriend/klasgenoot op de basisschool woont. Dan zie ik een ietwat oudere vrouw in shorts en een shirt een kleine hond uitlaten. Ik loop haar achterna. Plots zie ik de glimp van een poema achter een wit huis.
De vrouw loopt een steegje in. Aan de rechterzijde van het steegje loopt een ander steegje. Een jongen van een jaar of vier speelt daar met zijn autootjes/bulldozer. De poema grijpt zijn kans en besluipt het jongetje van achteren. Het beest grijpt de jongen, maar ik kan dit niet zo laten gebeuren... Ik ren op de poema af, vraag mij af of ik sterk genoeg ben en sta op het punt om het beest een flinke mep in het gezicht te verkopen als ik plots een glinstering zie in zijn ogen. Ik schrik wakker.

Het lijkt alsof ik verdwaald ben in mijzelf. Ik zie een oudere vrouw lopen met een kleine hond - vertegenwoordiging van de vrouwelijke energie - en ik volg die vrouwelijke energie. Ik zie echter wel een glimp van een poema - de vrouwelijke kracht en agressie.
De vrouw loopt een steegje in: het moet voorzichtig zijn betreft een verandering. Aan de rechterkant is nog een steegje - ik moet voorzichtig zijn betreft mijn gevoel in die veranderingen. Een jongetje speelt daar, het innerlijke kind in mij (maar ik ben een vrouw)? Het jongetje wordt ruw gepakt door de vrouwelijke agressie. Ik besluit echter om het heft in eigen handen te nemen en wil het dier een flinke mep in het gezicht verkopen (wakker schudden) als ik plots een glinstering zie in zijn ogen. Ik zie wellicht de ware aard van het beestje? De kern van die vrouwelijke agressie?

21 april 2018
Beheerder

Een Poema is een roofdier en ziet het kind als prooi.
Zeker kan de Poema een vrouwelijke energie zijn maar gaat hier op een geheime manier samen met de oude vrouw (de dood?)
Steegjes zijn doolhoven, het labyrint van de geest. Smalle straatjes vaak doodlopend geven een beknot leven aan.
In een steegje kun je geen kant op en juist daar leeft de angst als Poema.
In Egypte was de Kat Bastet de tegenhanger van Sechmet in de leeuwengedaante. (Transformatie)

De oude vrouw liep met een hond die vaak staat voor trouw, maar tegelijk een connectie heeft met de god van het dodenrijk zoals Pluto of Anubis, Cerberus enz. Niet vreemd, omdat honden en jakhalzen nu eenmaal opruimers zijn in het wild.
Een hond heeft een goede neus en is dus een spoorzoeker. Wordt het kind opgespoord of gevolgd?

Het innerlijke kind hoeft niet van hetzelfde geslacht te zijn als het ego, want het hangt van de eigenschappen af.
De meest onbewuste zullen in dromen juist bovenkomen en hier dus een mannelijke prille kracht vertegenwoordigen die echter worden aangevallen door de Poema. Het gaat dus om een mannelijke versus vrouwelijke strijd van tegenstellingen. Jij echter in een meer volwassen houding komt voor het kind op.

Misschien was het een zwarte Poema, dan zou de glans in het oog vergelijkbaar zijn met de lichtende kern in het Yin Yang symbool.
Ofwel in het duister huist een licht (het grootste licht). Het (eerste) kind offeren was in de oudheid iets teruggeven aan de godheid.
Dat werd letterlijk uitgevoerd maar je kunt het ook symbolisch zien. Het doden van het kind kan een transformatie opleveren.
Het goede en kwade hebben altijd een geheime relatie met elkaar. Zo moet het kind als Roodkapje/reine ziel leren dat er kwaadaardige invloeden bestaan als boze wolven (Poema's).

Er was eens een Soefie die alles had afgezworen en zich zijn geloof niet liet afnemen ondanks alle beproevingen.
Tot hij veroordeeld werd om door een Poema of Panter te worden gedood. Maar juist op dat moment trof hem de lenige elegantie van het dier en de soepele glans van haar huid, hij bejubelde innerlijk de schoonheid ervan en herkende zijn meester/meesteres.

Meer van zulke paradoxale mystieke en wijze parabels zijn te vinden in het boek "Spiegels van de ziel". Kahlil Gibran.

Of de titel van een buitengewoon lezenswaardig boek "De glans van het echte". Chris Van Orden.



2 keer bewerkt. De laatste keer was 21 april 2018 door Sheherazade.