Help dit was zo shockerend

De huiskamer is het meest bewuste deel.
De omringende kamers behoren dus tot het onbewuste.
In de droom komen schaduwkanten boven.
Het onbewuste is in opstand gekomen omdat het zo'n vreselijke wantoestand is in je innerlijk.
Er is van alles gedumpt en verwaarloosd.
Maar in die Augiasstal is iets waardevols namelijk een kind of wat daarvoor staat.
Je draagt wellicht een onderdrukte woede met je mee of het zijn gevolgen van trauma's?
De "drugs" zijn beelden van verslaving aan onbewustheid. (Niet willen zien of weten).
De dromer is minstens medeverantwoordelijk voor de inhoud van zijn dromen.
Wellicht projecteer je die mateloze woede op dat innerlijke kind alsof hij de oorzaak zou zijn van je puinhopen?
Maar daarmee schaadt je jezelf. Of je gevoelens.

Het kind is een kindbewustzijn. Een soort Roodkapje dat door de boze wolf van het kwaad verslonden wordt.
Goed en kwaad moeten worden gescheiden of beter gezegd onderscheiden.
In iedereen bestaat een augiasstal. De "verdoemden" leven in het onbewuste.
Denk aan Dante die halfweg in zijn leven in een donker bos terecht kwam.
Hij bracht een bezoek aan het purgatorium of de hellen en later ook de hemel.
Maar beide uitersten zijn stadia van de ziel die dat alles omspant.
Je zou het kind met het "badwater" weg willen gooien. (misschien zijn/jouw "kwade" eigenschappen?)

Niets is erger dan iemand die zijn "duivels" op anderen projecteert met het doel deze te bestrijden.
In de middeleeuwen zette de kerk (de "goeden"), "heksen". "ketters", mensen en kinderen op de brandstapel.

Ook zachtmoedige of "brave" mensen kunnen vreselijke dromen krijgen omdat ze hun schaduwkanten onderdrukken.
Het kwaad laat zich niet totaal verdringen. Bovendien is het niet zo dat die onbewuste kanten alleen kwaadaardig zijn.
Maar als je zelf zo verwaarloosd zou leven in de duisternis en de armoede zou je ook woedend worden.
Het huis ben je zelf als psyche. Alles wat je denkt wordt beeldend weergegeven of komt je "huiskamer" binnen.
Het lijk zou een fragment in je leven of een onverkwikkelijke gebeurtenis kunnen zijn dat tot "leven" komt. (het lijk uit de kast/kist)
Dus tussen rotting en ontbinding verkerend, net zoals de nigredofase uit de alchemie.
Schaduwgevechten escaleren altijd. Hoe meer je dat tegenwerkt, hoe erger het wordt.
Het is de splitsing tussen goed en kwaad die juist de oorzaak is van je innerlijke "gespletenheid".
In de realiteit zou de opgekropte woede zich op een onbewust moment kunnen uiten.
De augiasstal heeft de neiging te worden geprojecteerd op de omgeving of de maatschappij.
Het is dan niet het innerlijk maar de wereld die moet worden "verbeterd" of "bekeerd".



3 keer bewerkt. De laatste keer was 5 jaar geleden door Sheherazade.