Toen ik een klein meisje was, werd ik altijd gepest. Dat kwam omdat ik anders was dan anderen. Ik heb een hele lichte contactstoornis, die verwant is aan de stoornis van Asperge ( voor de mensen die dat niet weten, de stoornis van Asperge is een vorm van Autisme) . Ik werd geslagen, geschopt, uitgelachen, belachelijk gemaakt en mijn spullen werden kapot gemaakt. De kinderen die mij pestten waren redelijk normaal, maar gemeen. Mijn ouders gingen scheiden toen ik vijf jaar oud was. We verhuisden constant, maar overal werd ik gepest. Ik weet niet wat ik fout deed. De laatste keer dat we verhuisden ging het goed. Op de 1 na laatste plek ging het bijna goed. Ik had een meisje ( waarvan ik dacht dat ze mijn vriendin was) in vertrouwen genomen en verteld dat ik me anders voelde dan anderen en dat ik een contactstoornis had. De volgende dag wist de hele buurt het en werd ik uitgescholden voor " mongool" en zijn me de ergste terminale ziektes toegewenst.
Toen ik op een school voor speciaal basisonderwijs kwam, werd ik ook gepest. Dit kwam omdat ik beter kon leren, lezen, schrijven, praten en uitleggen. Ook hier werd ik geslagen, mijn spullen kapotgemaakt etc. Dat ging zo door tot ik in groep 8 kwam. Iedereen was ouder dan ik en ik voelde me eenzaam. Gelukkig waren er twee meisjes die mij veel hielpen en mijn beste vriendinnen werden. We gingen van school af, maar bleven elkaars vriendinnen.
Op mijn nieuwe school was ik bang voor iedereen. Bang dat ik opnieuw gepest werd. Bang dat ik die hele hel opnieuw moest meemaken. Om dit te voorkomen heb ik een spreekbeurt gehouden over mijn stoornis. Veel klasgenoten vertelden me dat ze niets doorhadden en dachten dat ik niks mankeerde. Wel vonden ze dat ik soms paranoide deed.
Een paar maanden later kon ik het met de hele klas goed vinden.
Maar laatst droomde ik dat ik werd uitgelachen door al mijn pesters. Later ook door de hele klas. Ik kon alleen maar huilen. Heel kinderachtig natuurlijk, want ik ben tenslotte al dertien jaar! Maar wat betekent mijn droom?