Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hoi allemaal,
Ik droomde laats over het volgende:
Ik liep op een kruispunt waar van rechts een tram kwam. De kruising was heel groot en tussendoor waren er geen plekken om te stoppen. Ik was voetganger.
Ik moest erg goed uitkijken dus..
Ik stak over maar er kwam een tram aan dus ik moest erg hard rennen maar ik kon niet zo hard als normaal.. (deed me denken aan nachtmerries die ik vroeger had, dan kon ik nooit schreeuwen of rennen).
Later droomde ik dat ik in de schemering langs een snelweg liep. (Wel op een voetpad) Vlak naast de berm..
Er was een benzine station waar ik veel mannen en vrouwen zag staan.
Ik keek nog eens goed en ineens zag ik dat ze helemaal geen kleren aan hadden..
Ik draaide mn hoofd weer om, schonk er geen aandacht aan en liep verder.
Plotseling merkte ik dat ze me zagen..
Ze renden op me af. Ik werd voor alles uitgescholden. Ik zou een gluurder zijn en homo etc. Voelde erg bedreigend.
Erg vaag dit gedeelte van de droom...
Ik probeerde weg te rennen maar ze waren net zo snel als ik.
Later stond ik vlakbij een groene heg op een parkeerplaats. Een vrouw stond tegenover mij. (Gewoon met kleren).
Ze was laaiend en op dat moment merkte ik dat ik droomde.. ik werd eventjes lucide.
Ze wilde mij slaan met een knuppel en andere voorwerpen. Ik wist dat het een droom was en ik dacht: ik ben benieuwd ik geef me gewoon over want ik voel geen pijn en het is een droom..
Ze sloeg er op los, het was alsof het agressie of angst was dat zat opgekropt..
Toen ik niet reageerde werd het niet meer leuk voor haar dus liep ze mompelend weg..
Later was ik op mijn werk en buiten stond allemaal industrieële troep, ook stonden er veel containers.. Ik was klaar met werken en zocht een uitgang om de straat op te komen maar het leek alsof ik omsingeld was door afval.. toch kon ik er nog uit komen.
Ik liep door een buurt heen. Het leek een beetje op Engeleland. Tikkeltje sombere buurt..
Later was ik op reis met familie.
Ik liep door een smal straatje (leek Italië).
Ik kwam uit bij binnenplaats, in het midden was een soort klein meertje met een klein eilandje erop. Op het eilandje stond een tempel. Ik moest even wachten op mijn oom dus ik stond op een hoekje.. Er liepen aardig wat mensen rond maar dat waren geen toetisten.
Later zat ik in een slaapkamer die een beetje donker en somber was. De gordijen waren dicht terwijl buiten de zon scheen.
Familie was ook somber en ik moest terug naar huis komen volgens mijn moeder en tante die thuis waren gebleven.
Ik reed met mijn oom en mijn vader door een landschap met groene heuvels en een treinspoor. Ook liepen er hoogspanningsmasten over de heuvels heen... nogsteeds spanning?
Het was rustig en er was geen enkel huis.
Een erg lange vermoeiende droom...
Beheerder |
Quote
Ik liep op een kruispunt waar van rechts een tram kwam. De kruising was heel groot en tussendoor waren er geen plekken om te stoppen. Ik was voetganger.
Ik moest erg goed uitkijken dus..
Ik stak over maar er kwam een tram aan dus ik moest erg hard rennen maar ik kon niet zo hard als normaal.. (deed me denken aan nachtmerries die ik vroeger had, dan kon ik nooit schreeuwen of rennen).
Quote
Later droomde ik dat ik in de schemering langs een snelweg liep. (Wel op een voetpad) Vlak naast de berm..
Er was een benzine station waar ik veel mannen en vrouwen zag staan.
Ik keek nog eens goed en ineens zag ik dat ze helemaal geen kleren aan hadden..
Ik draaide mn hoofd weer om, schonk er geen aandacht aan en liep verder.
Plotseling merkte ik dat ze me zagen..
Ze renden op me af. Ik werd voor alles uitgescholden. Ik zou een gluurder zijn en homo etc. Voelde erg bedreigend.
Quote
Erg vaag dit gedeelte van de droom...
Ik probeerde weg te rennen maar ze waren net zo snel als ik.
Later stond ik vlakbij een groene heg op een parkeerplaats. Een vrouw stond tegenover mij. (Gewoon met kleren).
Ze was laaiend en op dat moment merkte ik dat ik droomde.. ik werd eventjes lucide.
Ze wilde mij slaan met een knuppel en andere voorwerpen. Ik wist dat het een droom was en ik dacht: ik ben benieuwd ik geef me gewoon over want ik voel geen pijn en het is een droom..
Ze sloeg er op los, het was alsof het agressie of angst was dat zat opgekropt..
Toen ik niet reageerde werd het niet meer leuk voor haar dus liep ze mompelend weg..
Containers bevatten afval en staan in verband met ver-werken. De industriële troep zal waarschijnlijk afkeer wekken. Het is kil en zakelijk technisch enz. Maar ook een beeld van de toekomst waarin je zult moeten werken (in het zweet des aanschijns!) en een baan zoeken.Quote
Later was ik op mijn werk en buiten stond allemaal industriële troep, ook stonden er veel containers.. Ik was klaar met werken en zocht een uitgang om de straat op te komen maar het leek alsof ik omsingeld was door afval.. toch kon ik er nog uit komen.
Ik liep door een buurt heen. Het leek een beetje op Engeland. Tikkeltje sombere buurt..
Een smal straatje biedt weinig ruimte tot ontplooiing. (introversie)Quote
Later was ik op reis met familie.
Ik liep door een smal straatje (leek Italië).
Ik kwam uit bij binnenplaats, in het midden was een soort klein meertje met een klein eilandje erop. Op het eilandje stond een tempel. Ik moest even wachten op mijn oom dus ik stond op een hoekje.. Er liepen aardig wat mensen rond maar dat waren geen toeristen.
Ook hier introversie en afkeer van de wereld.Quote
Later zat ik in een slaapkamer die een beetje donker en somber was. De gordijnen waren dicht terwijl buiten de zon scheen.
Familie was ook somber en ik moest terug naar huis komen volgens mijn moeder en tante die thuis waren gebleven.
Ik reed met mijn oom en mijn vader door een landschap met groene heuvels en een treinspoor. Ook liepen er hoogspanningsmasten over de heuvels heen... nog steeds spanning?
Het was rustig en er was geen enkel huis.
Goeiemorgen,
Ik kan het eigenlijk vrijwel allemaal plaatsen.
De onzekerheid begint weer te komen nu in met een opleiding ga beginnen.
Nieuwe mensen, de faalangst.
Ondanks dat het vakantie is, is de spanning al voelbaar.
Ik las ook dat studenten vaak met psychische problemen te kampen hebben.
Toch wel slecht...
Ik denk erg veel na en zit vol met sombere dingen. Ik mediteer wel elke avond en dat gaat erg goed. Maar lastig om dit gevoel overdag vast te houden als je toch weer gaat malen over de toekomst..
Uit de kast is al gebeurd (bi), maar houd er nogsteeds niet van om dat allemaal zo openlijk te vertellen naar familie.
Zelfacceptatie zit denk ik nog niet helemaal goed. De uitleg klopte erg goed.