Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hoi allemaal,
Ik had een droom waarvan ik de betekenis wel wilde weten.
Laatste tijd een beetje gestressed ookal ik het nog vakantie. Ik werk veel voor mn bijbaan en weinig rust in mn hoofd, dingen regelen voor het studeren. Daarnaast ruzie met mn ouders... oftewel een 'puberleven'.
Ik was in de droom op een luchthaven waar ik na een vlucht naar buiten liep.
Er hing een donkere wolk.
Er werd verteld dat het een aswolk was en dat er brand in de buurt was.
Ik rende weg en veel mensen keken me raar aan, ik rende nog langs een groep kinderen met 1 begeleider. Ze waren denk ik op schoolreis...
Ik was gevlucht naar een licht zolderkamertje met een groot raam.. Er waren nog wat anderen die ook gevlucht waren .
Ik keek naar het raam en zag de asdeeltjes op het raam terecht komen. De lucht was nogsteeds grijswittig.. het was somber.
De bron (waar de brand was) wist ik niet..
Veel mensen waren nog buiten,
Ik maakte me zorgen over de giftigheid van de rook en dacht dat het as gevaarlijk was.
Later toen het gevaar geweken was zat ik met mijn vader op de fiets. We gingen familie bezoeken die aardig wat kilometers ver wonen. We reden door een groen mooi natuurgebied. Toch waren er enkele hoge flats en elektriciteitsmastsn.. dat verpeste de mooie natuur. We kwamen bij een station waar we onze fietsen in de trein meenamen.
De trein reed weg, bij de volgende stop stapte mijn vader al uit terwijl we nog een halte verder moesten. Ik riep hem terug maar hij leek me niet te horen, ookal was ik dichtbij en riep ik hard. Ik schreeuwde steeds harder en plotseling voelde ik enorme woede en huilde, stampte en schreeuwde ik in de trein als een klein kind.. allemaal mensen keken me aan en waren aan het lachen om de woedeuitbarsting.. iedereen zat relaxed stil...
In het echt gedraag ik me uiteraard nooit zo dus ik vind het vreemd...
Later reed de trein verder, zonder mijn vader welliswaar. Misschien heeft het te maken met het idee dat mijn vader soms niet naar mij luisterd in het leven?
De trein stopte niet op de plek waar mijn familie woont maar in een onbekende stad. Het was allemaal nieuwbouw en er stond wel een oud station.. de stad was volledig leeg en er was nog veel zand te zien om alle nieuwbouw heen.. ik zag winkelcentra en veel saaie rechte huizen met uitsluitend oranje/rode stenen.
Er werd omgeroepen dat er een wijziging was waardoor de trein nu een andere richting op was gegaan. Niemand leek er moeite mee te hebben..
Ik vond het maar raar.... iedereen stapte uit en ging weg.. iedereen andere richtingen op..
Wat is de betekenis van deze droom?
Ik zou ook kunnen helpen met details..
Groet Ce
Beheerder |
Quote
Ik was in de droom op een luchthaven waar ik na een vlucht naar buiten liep.
Er hing een donkere wolk.
Er werd verteld dat het een aswolk was en dat er brand in de buurt was.
Ik rende weg en veel mensen keken me raar aan, ik rende nog langs een groep kinderen met 1 begeleider. Ze waren denk ik op schoolreis...
Quote
Ik was gevlucht naar een licht zolderkamertje met een groot raam.. Er waren nog wat anderen die ook gevlucht waren .
Ik keek naar het raam en zag de asdeeltjes op het raam terecht komen. De lucht was nog steeds grijswittig.. het was somber.
De bron (waar de brand was) wist ik niet..
Veel mensen waren nog buiten,
Ik maakte me zorgen over de giftigheid van de rook en dacht dat het as gevaarlijk was.
Quote
Later toen het gevaar geweken was zat ik met mijn vader op de fiets. We gingen familie bezoeken die aardig wat kilometers ver wonen. We reden door een groen mooi natuurgebied. Toch waren er enkele hoge flats en elektriciteitsmastsn.. dat verpeste de mooie natuur. We kwamen bij een station waar we onze fietsen in de trein meenamen.
De trein reed weg, bij de volgende stop stapte mijn vader al uit terwijl we nog een halte verder moesten. Ik riep hem terug maar hij leek me niet te horen, ookal was ik dichtbij en riep ik hard. Ik schreeuwde steeds harder en plotseling voelde ik enorme woede en huilde, stampte en schreeuwde ik in de trein als een klein kind.. allemaal mensen keken me aan en waren aan het lachen om de woedeuitbarsting.. iedereen zat relaxed stil...
In het echt gedraag ik me uiteraard nooit zo dus ik vind het vreemd...
Quote
Later reed de trein verder, zonder mijn vader welliswaar. Misschien heeft het te maken met het idee dat mijn vader soms niet naar mij luistert in het leven?
Quote
De trein stopte niet op de plek waar mijn familie woont maar in een onbekende stad. Het was allemaal nieuwbouw en er stond wel een oud station.. de stad was volledig leeg en er was nog veel zand te zien om alle nieuwbouw heen.. ik zag winkelcentra en veel saaie rechte huizen met uitsluitend oranje/rode stenen.
Er werd omgeroepen dat er een wijziging was waardoor de trein nu een andere richting op was gegaan. Niemand leek er moeite mee te hebben..
Ik vond het maar raar.... iedereen stapte uit en ging weg.. iedereen andere richtingen op..
Dank voor de reply,
Ik kan het erg goed plaatsen..
De leegte en de trein die doorgaat.
Ieder doet zn eigen ding.
Ik moet eerst uitzoeken wie ik ben en wat ik nou wil.. echt een hindernis nu zo net voor mijn studie. Bijna 18 en denk over alles na.
Dromen laten dit ook goed zien.
Groetjes ce