Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Geul

Ce
13 januari 2018

Hallo allemaal,

Vannacht droomde ik weer druk en veel.
Deze droom was van vanochtend...

Ik droomde dat ik aan het winkelen? was in een grote stad. Ik liep in een winkel waar veel boeken waren. Er stonden ook vissenkommen met vissen erin. Ook was er een heel groot aquiarium waar twee schildpadden inzaten die gevangen leken en leveloos. Ze zaten helemaal met het hoofd ingedoken onder hun schild. Ik werd er emotioneel van in de droom en rende weg uit de boekenwinkel. Later was ik bij een groot huis. Ik stond voor een blauwe deur. Het blauw was niet goed geschilderd. Op de muur naast de deur zat ook nog veel blauwe verf. Het was een beetje een tropische blauwe zee kleur. Turqoise...
Er was dus op de muur geknoeit tot op een bepaalde hoogte.

Later liep ik over een stuk land heen met veel donker nat zand en modder heen. Er was hier een daar riet of gras wat net opkwam. Ik zag een man een geul graven zodat het twee stukken land werden. Er tussen begon water te stromen. De man was druk bezig met graven. Het leek op een boer in normale kleren.
Het leek ook wel een deel van mijzelf.

Aan de andere kant van de geul lag nog een stukje land en daar achter lag een dorpje. Het dorp werd dus afgescheden van de andere helft van het land. Er werd ook geen brug gemaakt. De geul werd steeds dieper gegraven. Het water erin stroomde steeds harder. Ik vroeg aan de 'boer' of ik naar de overkant kon. Hij vond het prima maar hij zei dat ik wel moest springen. We zochten samen een plek uit waar de geul het smalste was. Ik sprong naar de overkant en dit ging zonder moeilijkheden.
Het voelde als een soort opluchting/overwinning.
Aan de overkant was nog een stuk land met daarachter dus een dorpje. Aan de rand van het dorp aangekomen stond een grote plant met een dikke hoge stengel met daaraan enkele grote witte bloemen eraan. De 'boer' vertelde dat dit een giftige plant was. (Kwam me bekend voor.. (Berenklauw?)

Vervolgens kreeg hij eem belletje van een crimineel die de 'boer' en ik wilde vermoorden. Hij vertelde dat hij ons in het visier had en ons zo kon neerschieten. Hij vertelde dat een van ons een witte broek droeg. Dit was niet het geval dus dat was een opluchting. Hij zag ons helemaal niet dus. Toch gingen we snel naar huis toe en we splitsen onze wegen en namen afscheid.
Toen werd ik wakker..

Het leek allemaal echt alsof er een boodschap inzat...
De geul vond ik een heel mooi beeld. Aan de ene kant wildernis en aan de andere kant nog een stukje land met een dorp.. De eerdere stad was verdwenen.
Heel apart weer...

Fijne zaterdag

13 januari 2018
Beheerder

Quote

Ik droomde dat ik aan het winkelen? was in een grote stad. Ik liep in een winkel waar veel boeken waren. Er stonden ook vissenkommen met vissen erin. Ook was er een heel groot aquarium waar twee schildpadden inzaten die gevangen leken en levenloos. Ze zaten helemaal met het hoofd ingedoken onder hun schild. Ik werd er emotioneel van in de droom en rende weg uit de boekenwinkel. Later was ik bij een groot huis. Ik stond voor een blauwe deur. Het blauw was niet goed geschilderd. Op de muur naast de deur zat ook nog veel blauwe verf. Het was een beetje een tropische blauwe zee kleur. Turquoise...
Er was dus op de muur geknoeid tot op een bepaalde hoogte.

Het winkelen is uitzoeken wat je wilt.

Boeken zijn vaak een beeld van wijsheid. Het onbewuste heeft een gigantische bibliotheek.
Vissen horen natuurlijk niet in een kom ze draaien alleen maar rondjes zoals sommige mensen rond zichzelf draaien en geen richting durven kiezen of uit de kom/kast komen.
Ook de schildpadden kruipen weg in hun pantsertje, zoals mensen een maliƫnkolder kunnen dragen om onkwetsbaar te willen zijn.
De kop intrekken is de nek niet uit durven steken (in de middeleeuwen zeker verstandig, want je kon gemakkelijk een kopje kleiner gemaakt worden. Het hoofd ontbloten is daar nog een voorbeeld van, zoals het onbedekte hoofd aanbieden en te buigen in de hoop dat het erop bleef zitten. De hoed afnemen had minder met eer te maken dan met vrees)

Quote

Later liep ik over een stuk land heen met veel donker nat zand en modder heen. Er was hier een daar riet of gras wat net opkwam. Ik zag een man een geul graven zodat het twee stukken land werden. Er tussen begon water te stromen. De man was druk bezig met graven. Het leek op een boer in normale kleren.
Het leek ook wel een deel van mijzelf.

Donker, nat (drijf-)zand betekent een te grote invloed van het onbewuste dat je grond ondermijnt (angst)
Maar er wordt een kanaal gegraven als afwatering en in beweging komen van de verstarde vloed. (emoties/leven)
Natuurlijk is de boer een deel van jezelf. Het land bewerken is de akker van de ziel omspitten en beplanten.

Quote

Aan de andere kant van de geul lag nog een stukje land en daar achter lag een dorpje. Het dorp werd dus afgescheiden van de andere helft van het land. Er werd ook geen brug gemaakt. De geul werd steeds dieper gegraven. Het water erin stroomde steeds harder. Ik vroeg aan de 'boer' of ik naar de overkant kon. Hij vond het prima maar hij zei dat ik wel moest springen. We zochten samen een plek uit waar de geul het smalste was. Ik sprong naar de overkant en dit ging zonder moeilijkheden.
Het voelde als een soort opluchting/overwinning.
Aan de overkant was nog een stuk land met daarachter dus een dorpje. Aan de rand van het dorp aangekomen stond een grote plant met een dikke hoge stengel met daaraan enkele grote witte bloemen eraan. De 'boer' vertelde dat dit een giftige plant was. (Kwam me bekend voor.. (Berenklauw?)

Hier ontstaat een scheiding die de eerder geul al inleidde. De geul is nu een rivier en niet meer te overbruggen of doorwaden.
Maar de "boer" weet een overgang. Hij is als de veerman.
Een berenklauw veroorzaakt brandwonden. Maar het is ook een verwijzing naar de beer die vaak als moederbeeld voorkomt.
Waar zou je je handen aan branden? Of op de blaren zitten?

Quote

Vervolgens kreeg hij een belletje van een crimineel die de 'boer' en ik wilde vermoorden. Hij vertelde dat hij ons in het vizier had en ons zo kon neerschieten. Hij vertelde dat een van ons een witte broek droeg. Dit was niet het geval dus dat was een opluchting. Hij zag ons helemaal niet dus. Toch gingen we snel naar huis toe en we splitsen onze wegen en namen afscheid.

De crimineel staat weer voor een ongegronde angst want hij is niet te zien en doodschieten kan niet in dromen.
Het is de angst voor de initiatie en het waagstuk dat het leven nu eenmaal is.
Misschien is er een eigen stukje land ontstaan? Maar jij hebt de boer nergens mee geholpen.
De boer kan een religieus beeld zijn van de "landman", of "tuinman".

De wildernis is de onbewuste natuur. Onbewerkt, mooi, maar ook gevaarlijk.
Het geciviliseerde lapje grond dat nu ontgonnen lijkt en een dorp geworden is maakt maar een heel klein stukje uit van de mogelijkheden.
Maar meer dan een bescheiden lapje grond kunnen we ook niet overzien of bewerken.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 13 januari 2018 door Sheherazade.

Ce
14 januari 2018

Bedankt voor de uitleg.

Ik kan het goed begrijpen...
Mooi dat afwaterings gedeelte...
lijkt ook wel een soort doorbraak waarin iets eindelijk duidelijk wordt. Keuzes worden gemaakt...