Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Drukke droom

Ce
8 december 2017

Hoi allemaal,

Vannacht droomde ik het volgende.

Ik was in een ruimte.
Ik zag mijn oma zitten.
Al mijn familie was er, maar iedereen leek jet normaal te vinden.
Mijn oma is al 1,5 jaar geleden overleden.
Ik rende naar haar toe en gaf haar een knuffel. Ik voelde echt de warmte van haar knuffel. Ik zei dat ik van haar hield. Ze zei ook dat ze van mij hield. Ik voelde me zo blij maar ook emotioneel. Ik heb wel eens erwerkingsdromen over haar maar dit voelde zo warm en goed aan...

Een fragment later was ik in een grote bouwmarkt waar allemaal spullen werden verkocht. De spullen lagen door elkaarheen en het was niet goed georderd.
Daarna ging ik naar buiten met mijn ouders.
Mijn vader en ik gingen weer een andere kant op dan mijn moeder. Het leek op Amsterdam waar we fietsten.
Er was een heeeeele brede gracht. Eerder een kanaal.. aan de ene kant fietse mijn moeder en aan de andere kant fietsten mijn vader en ik..

Later was ik ALLEEN op reis. Ik zat in de trein en had een grote tas bij me. Ik stapte uit bij een donker ondergronds (metro) station. (Komt vaker voor in mijn droom)
Ik zette mijn grote zwarte tas naar onder een bankje. Ik ging even zitten om vervolgens naar boven te gaan..

Ik kwam er achter dat mijn tas nog onder een bankje lag op het perron. Ik schrok en wilde het terug.
Ik rende de trap af. Ik wist niet meer op welk spoor ik was geweest. Overal trappen. Omhoog en omlaag... Het was een beetje donker bij de trappen naar de perrons.
Er hingen gek genoeg wel felle lampen...

Later was ik op een feestje van onbekende.
Ze hadden mijn mobieltje en oplader gevonden die eigenlijk in de tas zaten.
Het lag onder een hoop met draden en meer technische troep.. in hun woonkamer!

Ik was later op een schoolplein waar ik een kindje zag vallen. Het jongetje rende heel hard en viel keihard op zijn hoofd. Ik dacht dat hij dood was. Hij stond zo weer op en lachtte en ging vrolijk door.. (Zou ik ook eens moeten doen bij het terug krijgen van een slecht cijfer haha) Aanwijzing?

Ten slotte was ik samen met twee jongens en een vrouw. (leeftijdsgenoten, rond de 18)
Het was winter en we stonden bij een brede sloot waar het hard waaide. Je zag golvjes op het water. We gingen het water in. Ik had het koud en kreeg kramp van de kou. Zij kregen geen kramp in het water want zij hadden een duikpak aan. Ik had geen bescherming....

De anderen gingen snel uit het water en lieten mij in de steek toen ik om hulp riep. Eerst waren ze juist heel aardig. Het was alsof ze me ineens niet meer zagen en hoorde. Het is niet dat ik me niet gehoord voel in het echte leven hoor.. beetje apart dit fragment...

Zo eindigde de droom....

8 december 2017
Beheerder

Quote

Ik was in een ruimte.
Ik zag mijn oma zitten.
Al mijn familie was er, maar iedereen leek het normaal te vinden.
Mijn oma is al 1,5 jaar geleden overleden.
Ik rende naar haar toe en gaf haar een knuffel. Ik voelde echt de warmte van haar knuffel. Ik zei dat ik van haar hield. Ze zei ook dat ze van mij hield. Ik voelde me zo blij maar ook emotioneel. Ik heb wel eens verwerkingsdromen over haar maar dit voelde zo warm en goed aan...

Weer een warme knuffel van je oma, ze moet wel veel van je gehouden hebben.

Quote

Een fragment later was ik in een grote bouwmarkt waar allemaal spullen werden verkocht. De spullen lagen door elkaar heen en het was niet goed geordend.
Daarna ging ik naar buiten met mijn ouders.
Mijn vader en ik gingen weer een andere kant op dan mijn moeder. Het leek op Amsterdam waar we fietsten.
Er was een heeeeele brede gracht. Eerder een kanaal.. aan de ene kant fietste mijn moeder en aan de andere kant fietsten mijn vader en ik..

Dit lijkt op een scheiding van wegen.
De bouwmarkt zou een rommelmarkt kunnen zijn of een chaos in jezelf, je moet nog gaan bouwen aan je leven en je huis.
De gracht is het onbewuste, maar ook een riool, hoe romantisch het ook lijkt.

Quote

Later was ik ALLEEN op reis. Ik zat in de trein en had een grote tas bij me. Ik stapte uit bij een donker ondergronds (metro) station. (Komt vaker voor in mijn droom)
Ik zette mijn grote zwarte tas naar onder een bankje. Ik ging even zitten om vervolgens naar boven te gaan..
De ballast die je meesleept maar je bent in elk geval wel zelf op reis gegaan. Alleen bestuur jij de trein niet en dus ga je mee op de stroom van de tijd zoals de rivier de levensrivier (gracht)is die altijd naar zee stroomt.
Geeft ook energieverlies aan die naar het onbewuste vloeit.

Quote

Ik kwam er achter dat mijn tas nog onder een bankje lag op het perron. Ik schrok en wilde het terug.
Ik rende de trap af. Ik wist niet meer op welk spoor ik was geweest. Overal trappen. Omhoog en omlaag... Het was een beetje donker bij de trappen naar de perrons.
Er hingen gek genoeg wel felle lampen...
Het labyrint van Escher? Het onbewuste is een labyrint waar je snel de weg kwijt bent.
Lampen wijzen wel op onderscheid kunnen maken (bewuster Zijn)

Quote

Later was ik op een feestje van onbekende.
Ze hadden mijn mobieltje en oplader gevonden die eigenlijk in de tas zaten.
Het lag onder een hoop met draden en meer technische troep.. in hun woonkamer!

Communicatie? Maar dan weer met een mobieltje in plaats van persoonlijk.
De technische troep (chaos) overwoekert de kamer (bewustzijn)

Quote

Ik was later op een schoolplein waar ik een kindje zag vallen. Het jongetje rende heel hard en viel keihard op zijn hoofd. Ik dacht dat hij dood was. Hij stond zo weer op en lachte en ging vrolijk door.. (Zou ik ook eens moeten doen bij het terug krijgen van een slecht cijfer haha) Aanwijzing?

Het kind is niet zelden sterker dan een volwassene. Het lijkt een kind maar is het niet. Vallen en weer opstaan?

Quote

Ten slotte was ik samen met twee jongens en een vrouw. (leeftijdsgenoten, rond de 18)
Het was winter en we stonden bij een brede sloot waar het hard waaide. Je zag golfjes op het water. We gingen het water in. Ik had het koud en kreeg kramp van de kou. Zij kregen geen kramp in het water want zij hadden een duikpak aan. Ik had geen bescherming....
Het koude water wijst op gebrek aan liefde. Een duikpak mag dan helpen het zou niet nodig moeten zijn als het seizoen in je innerlijk wat warmer was. Gelukkig is oma er nog. Met zwemmerskramp kun je verdrinken. Dus niet zwemmen is niet leven. (Zinkstuk/ zwaarmoedigheid/ Saturnaal/ lood)

Quote

De anderen gingen snel uit het water en lieten mij in de steek toen ik om hulp riep. Eerst waren ze juist heel aardig. Het was alsof ze me ineens niet meer zagen en hoorde. Het is niet dat ik me niet gehoord voel in het echte leven hoor.. beetje apart dit fragment...
Je moet jezelf leren redden. De sloot is een uitbeelding van een faalangst. Het is een hindernis en een moeras.
Geen vaste grond onder de voeten? Drempelvrees?