- Dit onderwerp bevat 9 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 3 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
Vannacht droomde ik dat ik een het werk was. Ik had de leiding en op mijn bureau stond een klein lijst je met daarin drie medailles met rood en zwart passe-partout. De medailles waren van Hitler. Ik maakte een spottende opmerking dat Hitler mee had gedaan aan de avondvierdaagse en die prullaria daar had ontvangen. Ik hoorde collega’s verder op in het kantoor zeggen dat ze expres mijn orders niet uitvoerden en telefoon niet of te laat opnamen.
In het tweede deel van de droom was ik op de werkvloer aan het werk en was. Er was een manager die mij opdrachten gaf. Ik was in de leer als leidinggevende en moest mensen onder mij instructies geven. Ik moest aanwijzingen geven om handel te verplaatsen in het bedrijf. In plaats van een een heftruck te gebruiken stond ik al klaar om alles met de hand te gaan versjouwen. De manager keek me aan en ik realiseerde dat ik dit moest delegeren. Ik gaf het personeel de instructie om met de hand te gaan sjouwen. Later vertelde de manager dat ik iets te veel versjouwt had en dat het restant weer verplaatst was.
Einde droom
Ik heb een schaduwkant in mij. Een dwingende kant die maar al te graag mij de baas over mij wilt zijn zonder dat daar ook maar iets logisch achter zit. Volgens de DSM word dit dwang genoemd. Het saboteert mijn leven en gedijt onder mijn angst en wanhoop. Naar mijn idee heb ik dat deel nooit helder gedroomd. Het zat altijd verstopt, als een stiekeme saboteur. Dit is de eerste keer dat ik hem zie in mijn dromen. De associatie met de medailles van Hitler: Mijn schaduwkant, mijn dwang, een leidend deel wat destructief bezig is en alles wilt overnemen. De medailles staan symbool voor zijn macht. Toch zie of ervaar ik hem niet direct. De collega’s die saboteren zijn of protesterende delen die tegen hem zijn of beelden zijn werk uit namelijk, sabotage in mijn interne communicatie en opzettelijke beïnvloeding naar andere delen toe. Met doel macht winnen. Hij laat zich niet als persoon zien ik zie en ervaar alleen die medailles. De medailles staan symbool voor zijn kracht, zijn nalatenschap. Oftewel een destructief conditionering uit het verleden. Deze man als leider in mij staat garant voor de ondergang van zijn droom land.
Het tweede deel laat zien dat ik te ijverig bezig ben. Te veel op eigen kracht wil doen en zonder daarbij eerst na te denken, chaotisch. Ik ben niet altijd even efficiënt bezig ben met de leiding in mezelf nemen. Ik weet geen andere manier dan hard werken aan mezelf om dingen helder te krijgen. Ik heb het gevoel dat als ik niet hard werk aan mijn zelf onderzoek dat ik niet vooruit kom. Het chaotische ervaar ik als kracht maar tegelijkertijd als valkuil. Ik doe meer als nodig is om resultaat te halen. Toch ervaar ik chaos als kracht, het is intuïtief
Het feit dat mijn bewustzijn Hitler kiest al symbool past in het volgende plaatje. De afkomst van Hitler is nogal mysterieus. Hij deed zijn uiterste best om zijn familie geschiedenis te verdoezelen. Gerucht gaat dat hij deels Joods is. Hij doet zich voor als een niet Joods persoon en tegelijkertijd daarbij haatte hij zijn eigen volk. Hij voldeed niet een normen was klein en schriel als kind, werd gepest op school. Complexe hechting problematiek?
Ik ben er recent achter dat ik een buitenechtelijk kind ben. Ik heb me nooit erkent gevoelt in alles wat ik deed. Mijn vader verteld me mijn hele leven lang dat alles wat ik deed niet goed was, in was een nietsnut vertelde hij. Bijkomstig het vermoeden is dat ik als baby/peuter op een of andere manier misbruikt ben. Dat ik psychisch mishandeld ben is een ding wat zeker is. Ik heb voor alle mensen die dicht bij mij staan een gevoelsmatige angst die mij verlamt.Visite en verjaardagen zijn voor mij een ramp. Ik kan er niet tegen als ik aangeraakt word door mensen.Mijn schaduw of dwangkant die zich symboliseert als Hitler in de droom is een enorm gekwetst en kwaad traumatisch afgesplitst deel in mij dat op destructie.Dit uit zich in dwang gedachten en angst voor mensen die dichtbij komen.Vanuit een wijder perspectief zou ik kunnen zeggen dat ik bezig ben met leren de leiding in mezelf te nemen wat positief is. Wel is er een serieuze dreiging in mijn persoonlijkheid waar ik rekening mee moet houden.
Wanneer je jonge leeftijd misbruikt wordt is dat heel lastig om intimiteit te vertrouwen. Je deinst terug voor een knuffel, een arm of een aanraking. Men gaat hierbij over je grens. Het is gevoelsmatig en kun je dit ook niet onder woorden brengen wat er dan zoal in je omgaat. Vroege misbruik heeft je basis kapot gemaakt en het vertrouwen is er haast niet. Er is altijd achterdocht. Een natuurlijke reactie op lichaam en geest. Maar wel verpest.
Klopt Esme,
Ik heb vaak moeite met uit drukken in taal naar andere toe.
Schrijven en dromen duiden van mezelf en andere lijkt een goede oefening om helderheid te krijgen in het geen er afspeelt. Alsof de chaos door het schrijven gekanaliseerd word in begrijpelijke inhoud waar het verstand mee kan werken. Ook komt er een stukje herkenning merk ik van het geen zich afspeelt in de gevoelswereld. Door met schrijven bezig te zijn lijkt het alsof ik stukjes van mezelf achter me kan laten. Ik zou bijna loslaten kunnen zeggen. Als ik in een proces van nauwkeurig omschrijven, zoeken naar de juiste woorden, schrappen en herschrijven bezig ben, voelt dat meditatief heb ik gemerkt.
Henkjan, het is erg mooi dat je je op deze manier, door dromen uit te leggen, je wel kunt uiten en tegelijkertijd los kunt laten. Het mes snijdt hier aan twee kanten. Je helpt een ander en je helpt jezelf. Er zijn heel veel mensen die in zo’n situatie zitten, zoals jij, die passief zijn en zich niet uit hun pantser willen bevrijden. Wat eigenlijk een natuurlijke reactie is en wil men zich beschermen voor alles. De gebeurtenis zorgt ervoor dat er zich een muur om een persoon heen gaat bouwen. Maar jij merkt, denk ik, dat je weet dat je meer uit je leven kunt en wilt halen. Dat is een hele positieve instelling. Met zelfreflectie kun je je hoofd wel eens stoten, maar dat zijn leermomenten. Ik hoop dat je nog veel inspiratie haalt met het hier helpen van mensen. Je bent heel goed bezig en de uitleggen zijn duidelijk en down to earth. Ga zo door! Je hebt de leiding over jezelf!
Bedankt voor de peptalk Esme,
Wat ik jammer vind is dat er weinig mensen echt actief bezig zijn met hun dromen. Het forum is laagdrempelig maar, toch vallen de reacties gauw stil.
Ik merk dat als een droom analyseer voor mezelf ik er vrijwel oneindig mee kan bezig zijn en dingen uit kan halen.Ja, dat is heel jammer dat mensen niet reageren op de droom. Het is tegenwoordig een snelle maatschappij. En omdat het gratis is, hecht men niet zoveel waarde aan de uitleggen. Het is hap snap informatie inwinnen en dan weer verder gaan aan de orde van de dag. Het kan zijn dat mensen zich niet herkennen in de droom en dan laten ze het erbij. Of als het dichtbij komt, ze terug deinzen. Velen (vaak jongeren) zijn eigenlijk niet zo geïnteresseerd in het werken aan hun geestelijke gesteldheid. Ik doe het uitleggen nu zo’n 3 jaar. In het begin, toen ik nog niet zo handig was, had ik veel tijd nodig om een goede uitleg te geven. En baalde er van, dat er maar niet gereageerd werd. Het voelt dan als ondankbaar of desinteresse van de droomvrager. Jij werkt daarentegen goed aan jezelf. Maar ik heb eelt gekregen. Sommige mensen zijn erg blij met de uitleg en melden dit. En ergens geloof in wel dat ik mensen heb geholpen, die nu minder bang zijn of gesust zijn van hun nachtmerries of dromen. Mensen hebben vaak bij droomuitleg een hocus pocus idee. Maar wanneer ze mijn uitleg krijgen is het ver van zweverig en misschien is dan de lol eraf.
Jij bent inderdaad vlotter met antwoorden dan ik. Ik moet dingen eerst op me in laten werken. Bij de nachtmerrie van Judith : “Rare droom, wie kan mij helpen verklaren?” bijvoorbeeld duurde het een nacht en een ochtend, opeens wist ik een antwoord.
Ik schrijf wat ik zie en voel bij de droom , jouw antwoord lees ik pas achteraf. Ik wil niet beeninvloed worden door jou visie. Het is mijn leermoment.
Dat is een hele goede methode om achteraf te lezen. Zo deed ik het in het begin ook, want anders laat ik mij beïnvloeden. Ik ben idd. sneller, maar geef anderen ook de ruimte om te reageren, door een paar uur te wachten of een dag over te slaan. Ik wacht ook vaak met antwoorden, omdat er laat of niet gereageerd wordt en dan word ik ook makkelijk.
Klopt , afgelopen week had ik ook niet echt de drive om direct te reageren. Moet soms de keuze maken om eerst met mijn eigen gevoel offline te gaan werken.
Ik had inderdaad in de gaten dat je af en toe iets open liet.
Soms heb ik ook geen zin, dan denk ik waarom die ik dit eigenlijk ? Kan me beter met mijn eigen sores bezig houden. En dat komt er weer een droom van iemand die eigelijk een pareltje is. Een puzzel waarvan je opeens de oplossing weet. Dan realiseer ik me dat dit mij ook ook zelf kan helpen. Het versterkt het creatieve brein. Symbolisch zou ik zeggen dat telefoonverbindingen tot stand komen.
