In een tram laat je je leiden. Rondjes rijden is geen uitweg vinden. Je zit in een situatie waar je niet uitkomt. Het onbekende van de stad zijn je angsten, die je moet doorgronden. Communicatie gaat ook moeilijk. Het lijkt of je helemaal dicht klapt. Je kan op die manier niet je doelen bereiken. De angst is dat je er niet meer uitkomt. Je bent ook niet een type die snel aanklopt bij anderen, wat je wel zou moeten doen. Wacht daar niet te lang mee, want wanneer het rot gevoel wegzakt kun je niet meer goed uitleggen wat het probleem is.
