Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik heb nog nooit negatieve dromen, nachtmerries of heftige dromen gehad. Maar vannacht had ik een droom over een meisje die ik ontmoette met een terminale ziekte.
In mijn droom liep ik over straat en zag in de verdere een oudere vrouw met een jongere vrouw bekvechten over een onbekende onderwerp. Ik was natuurlijk nieuwsgierig en bleef in de schaduw toekijken. De oudere vrouw zag er helemaal slecht uit, kwa uiterlijk en emotioneel. Uiteindelijk liep het uit de hand en de oudere vrouw begon te schelden, "wat doe je me aan", "het vreet mij helemaal op", "denk je dat ik blij ben met mijn keuzes", "de doctor wilde..." en de jongere vrouw begon helemaal te huilen en begon terug te schelden, "ik wil dit niet". Dat was mijn moment om in te grijpen en liep erop af en begon de oude vrouw weg te duwen. Op dat moment greep de jongere vrouw mijn hand (ongeveer mijn leeftijd) en begon samen met mij weg te rennen.
We rende een café of discotheek binnen en ze zei dankjewel en gaf me een kus op mijn wang. Opeens begon ze met mij te dansen en iedereen maakte de dansvloer vrij voor ons 2. Ik zei, "ik kan niet dansen, ik ga voor lul staan". Zegt ze, "dans nou maar, met mij erbij sta je niet voor lul". En ze begon te dansen. Ik keek naar haar en ze was bloedmooi, misschien wel de mooiste meid die daar was, ze straalde helemaal met een mooie gloed over haar heen. Maar ik stond daar, als een zak aardappel, dus ik begon ook maar wat te bewegen en te dansen. Uiteindelijk kwam ze dansend naar mij toe en greep mij vast. Uiteindelijk begonnen mensen te juichen en allemaal te dansen.
Toen we uitgedanst waren, kuste ze me mij niet meer op mijn wang maar op mijn mond. "Dankjewel", zei ze en ze vertrok. Iedereen begon tegen mij te zeggen, "ga haar achterna", "wat sta je hier, GA", "ze accepteert jou" en opeens zei iemand "ze heeft nog maar kort" en dat zinnetje trok mijn aandacht. Ik vroeg aan die persoon, "hoe bedoel je", zegt hij terug "ga haar nou maar achteraan en vraag haar zelf", dus ik draaide me om en begon richting de uitgang te lopen.
Eenmaal buiten gekomen, stond ze daar op mij te wachten en sprong huilend in mijn armen. "Ik ben terminaal ziek" zei ze, "ik heb niet meer lang, hooguit een aantal dagen". Ik ging met haar zitten en begonnen over het onderwerp te praten, ze had een of andere ziekte waar ik nog nooit over heb gehoord gepaard met kanker. Haar overlevingskansen waren nog lager dan 1% en de reden waarom ze nog maar kort had, was dat haar familie euthanasie hadden besloten. Ze wilde niet dat zei pijn lijden en dat ze ongeneeslijk ziek was.
Uiteindelijk ging ik samen met haar naar huis, ze woonde al op zich zelf en vroeg of ik bij haar wilde blijven. Ik zei meteen ja, omdat ik haar gewoon niet meer alleen kon laten. Dag later kwamen allemaal mensen op bezoek, vrienden en vriendinnen, begon allemaal een feetje te bouwen en met mij kennis te maken. Toen eenmaal iedereen weg was, kwam die oude mevrouw weer terug en dat bleek haar moeder te zijn. Ze maakte kennis met mij en begon over haar te praten. Ze wilde het beste voor haar en wilde haar leven eerder beëindigen voordat alle pijn en leed begon. Ik zei tegen haar "ze heeft haar eigen keuzes" en ging terug naar haar. Ik zei tegen haar "wat vindt jij ervan" en ze zei terug "ik wil dit niet, ik wil zo goed mogelijk leven" waarna haar moeder volgde "je gaat alleen maar pijn lijden, en ons leed". Ik wist niet wat ik moest denken of hoe ik moest reageren, maar uiteindelijk heb ik haar moeder weggestuurd. Toen we weer alleen waren, zei ik tegen haar "jij bent veilig bij mij"
Ze stond op en liep weg richting haar kamer en ik zat nog in de woonkamer. Naar een minuut kwam ze terug, en ze was helemaal naakt en liep naar me toe. Ze ging naast me zitten en begon me te kussen. Zegt ze, "het is oké, je hebt het verdient", en we begonnen te vrijen.
De dagen verstreken en ik gaf haar de beste leven die ze ooit kon hebben, samen met haar vrienden en vriendinnen. Naar een aantal dagen kwam haar hele familie langs, "het was zo ver" zei iemand. Ik wilde het niet geloven en verzette me heftig en begon haar te verdedigen, en gooide de deur dicht. De dag later kwam alleen haar vader langs en wilde een gesprek met mij aan. Hij zei dat hij het ook niet wilde, hij was de enige in de familie die nog wat hoop had. Hij vroeg aan mij of ik misschien mooie foto's van haar wilde maken, voor haar familie en voor mijzelf. Door de hele gebeurtenis was ik helemaal vergeten dat ik een "hobby" fotograaf ben met een professionele camera. Ik ging naar huis om mijn spullen te pakken en had een mooie portret lens gekocht, perfect voor dit moment. Toen ik terug naar haar wilde gaan, gebeurde er iets onbekends waardoor mijn camera en lens op de grond vielen. De lens was gebroken en ik voelde me nu zo schuldig, hoe kon ik ooit nog mooie foto's van haar maken? Een aantal mensen zagen het gebeuren en kwamen naar me toe gelopen. "was het voor haar", "ging je foto's van haar maken", en ik zei ja met de tranen in mij ogen. Het leek net of iedereen haar kende en wie ik was. Ze haalden allemaal de beurs te voorschijn en gaven me allemaal honderden euro's en zeiden, hier koop de beste lens die je kan kopen.
Helaas was het al laat en waren alle winkels al dicht, dus ben ik met haar vader een dag later een nieuwe lens halen. Toen we terug kwamen was haar ziekte aangeslagen, ze was al naar het ziekenhuis gebracht met spoed. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, gaf haar doctor medicijnen in mijn handen met beschrijving hoe ik het moest toe dienen. Ik liep de kamer binnen en zag haar familie om haar bed staan, ze was nog altijd even mooi als een paar dagen terug. Ik liep met de medicijnen in mijn handen richting haar bed. Ik keek naar de medicijnen en had geen goed gevoel, en op dat moment zei ze "Ik wil dit niet, mijn liefde is nog groter dan de pijn die ik heb" en precies erna schrok ik wakker om 4 uur in de middag.
Ik heb werkelijk van 2 uur in de nacht tot 4 uur in de middag geslapen en dat is jaren niet meer voorgekomen Ik vindt het gek dat ik dit opeens droom, terwijl ik niemand ken die een terminale ziekte heeft. Wat heeft deze droom te betekenen? Waarom liet ik mijn lens vallen en zorgde ervoor dat ik geen foto's van haar kon maken? Waarom kon iedereen haar? Waarom kon iedereen mij opeens? Waarom was ik de persoon die haar leven mocht beëindigen?
Wat heeft deze droom nu te betekenen?
|
Beheerder |
Het lijkt mij dat de anima een drama-scene heeft opgevoerd.
Daarbij is dood gaan een populair thema om het helden-archetype te activeren.
Ze heeft je dus perfect weten te manipuleren.
Maar er is wel een reden, er is iets ziek in jou namelijk je gevoelens en vrouwelijk onbewuste tegenhanger.
De oude vrouw lijkt meer een toverheks die een vervloeking heeft uitgesproken over Doornroosje.
In dromen gaat niets dood, dus ze wordt hoogstens nog onbewuster door drugs.
Jij bent inderdaad de enige die haar kan redden.
Maar vergis je niet, ze kan zichzelf ook prima redden.
Geeft je die boze stieffamilie de gelegenheid of doe je het zelf?
Het gaat hier om de ziel, de liefde en de macht van het kwaad of negativiteit.
Ik zie mezelf niet als een helden-archetype persoon.
Ik denk gewoon dat ik mijn toekomstige "ware" liefde weer snel kan verliezen door natuurlijke verschijnselen (ziekte in mijn droom) of door het toe doen van andere (de familie in mijn droom). De reden waarom mensen mij allemaal kennen en mij helpen, wil misschien zeggen dat wat ik mee heb gemaakt niet aan mij ligt. Terwijl ik zelf misschien wel onhandig kan overkomen of dingen doe die consequenties hebben voor het een of ander (het laten van de lens waardoor ik geen foto's kan maken van haar).
Deze droom kan meerdere betekenissen hebben, en zelf zie ik het niet zo zoals u het uitlegt. Er moet ergens een kern van waarheid in deze droom zitten, vooral door het feit dat ik dit uit het niets heb gedroomd zonder aanleiding van iets.
Misschien komt het ook door bepaalde keuzes die je moet maken in het dagelijkse leven die flinke consequenties kunnen hebben.
|
Beheerder |
Hoe kom je erbij dat je je toekomstige liefde zou verliezen aan een ziekte?
Die vrouw zit in jezelf, je projecteert.
Door faalangsten sta je jezelf denk ik in de weg daarbij aangemoedigd door die hatelijke familie die haar wil doden.
Die wanverhouding heb je ergens zelf veroorzaakt.
Een lens is de manier waarop je wilt kijken.
Het vastleggen van iets dat vluchtig is zoals de ziel.
Maar de lens valt stuk (of was het een glazen bol?)
Kortom, je kijk klopt niet.
Zonder lens zie je wellicht de realiteit. (Een lens is een bril met slechts een glas)
Je kijkt doorgaans met je dominante kant en die is meestal rechts.
Het heldenarchetype wordt geactiveerd, want jij wilt haar redden uit de handen van de draken.
Lees "De held met de 1000 gezichten" Campbell.
Ken je de film "The wings of the dove"?
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Als man heeft men een vrouwelijke kant; zorgzaamheid, intuïtie, schoonheid, lieflijkheid enz. in zich. Als vrouw heeft men een mannelijke kant; zoals doorzettingsvermogen, assertiviteit, agressie, leiderschap enz. In deze droom is je vrouwelijke kant in conflict (gescheld). De eigenschappen kun je niet accepteren.
Je kiest niet voor de oudere wijze vrouw, maar de eigenschappen van de jongere vrouw. Met haar kun je lezen en schrijven en hebt lol en vertier met haar. De kus is een samenvloeiing van het mannelijke en vrouwelijke kanten.
Als je droomt over ziekte, duidt dit op moeilijkheden in je leven. Het kan een signaal zijn dat een deel van jezelf moet herstellen, mentaal of fysiek. Misschien mag je wel oppassen dat je niet uitgeput kan raken door overwerk, moeilijke studie of overmatig stappen.