Het bos is de weg naar het onbewuste. De plek van vernieuwing en vergankelijkheid. Het licht is een lichtpuntje. Het riviertje brengt je naar je gevoelige kant. Water is emotie. De slakken hebben hun eigen tempo. Het gaat allemaal wat traagjes, maar je komt waar je wezen moet. Het is wel als een soort plaag, dus eigenlijk kan het irriteren. Er is een irritatie gaande dat niet tot je bewustzijn is gedrongen. Een boom staat normaal gesproken voor aarding, stabiliteit, groei en bescherming. Maar deze boom is misvormd.
De misvorming is het verlies van je opa. Het heeft nogal de stabiliteit op z’n kop gezet. Vandaar die misvormde boom. Oudere mensen hebben de kracht en wijsheid in zich door hun levenservaring.
De irritatie kan die droom zijn. Je kan het niet van je af zetten. Maar je mag het loslaten. Je opa, mag je ook loslaten. Het leven gaat gewoon door.
