Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Re: Fysieke pijn na de droom

Mateo
8 juni 2017

log 1, 6 juni-0:43-droom 1: einde van de wereld.

De droom startte vreedzaam. Maar snel was er paniek, de wereld zal gaan eindigen!!!. Mam had een sterk gevoel hierover, een die we maar al te goed vertrouwde. We wisten alleen niet hoe erg het zou worden. Ons eerste doel was dat ma iemand ging zoeken in ijselstein, alleen was zij nergens te bekennen. Uiteindelijk gaven we op. We gingen naar wat oude vrienden en brachten daar onze laatste momenten door. Uiteindelijk wisten we ons einde: een allesverwoestende golf. We dachten eerst dat we het hadden overleefd (eerste golf,hadden goedendag gezegd tegen elkaar, veel huilen in droom zelf, en ja, voelde de tranen, kon ze proeven) en het afgerond. Ik stond net weer op. Zodra ik de volgende golf zag, kilometers hoger dan de eerste, werd duidelijk dat de dood mijn laatste gedachte zou zijn. Maar ik dacht niet alleen aan de dood, maar de laatste momenten met mijron, en mam, de warmte en liefde, leed en rottigheid, ALLES dat ik met hun heb doorstaan en overtroffen. voordat ik een enorme klap voelde, een pijn in mijn oren, en bloed kon proeven. Het voelde allemaal té echt om te durven beschrijven. Ik werd huilend wakker, niet alleen van de droom, maar juist hierdoor: mijn lichaam voelde anders. Ik had een enorme koppijn,mijn oren suisde (ja echt!) en het voelde alsof mijn lichaam in elkaar werd gedrukt door diezelfde vernietigende golf die in de droom voorkwam. Een ding kan ik je wel vertellen, ik heb de rest van die nacht heel slecht geslapen????????????

Ps: iets anders dat nieuw was voor mij was: ik kon het bloed, het zoute water proeven! In mijn droom, en toen ik wakker werd! Dit hield een paar minuten aan, daarna verdween het en was ik alleen erg misselijk.

8 juni 2017
Beheerder

De tsunami is een vloedgolf aan emoties.
Het bittere water (Mara/Maria) zijn de zoute tranen.
Bloed is leed én leven, pijn. Op je lippen bijten.
Waarschijnlijk zit je in een crisis of groot verlies.
De zee is het onbewuste. Ze geeft en ze neemt.
Ze kan vredig liggen soezen maar ook furieus tekeer gaan en alles overspoelen (het bewuste land).
Opgestuwde emoties kunnen een vloedgolf oproepen.
Freud schreef terecht over tsunamische gevoelens. (ook Weltschmertz)