Vaak gaat het om een uittreding.
Het lijkt dan of er iemand anders bij je is, maar je bent het meestal zelf.
God heeft ook zijn tegenpool in de vorm van de duivel, of beter alles wat wij afkeuren.
Er is geen licht zonder duisternis, het een maakt een onverbrekelijk deel uit van het ander.
Wie zich dus op het uitsluitend goede* wil richten versterkt juist de schaduwkanten. (*Privatio Boni)
Het is precies deze tweespalt die zoveel onheil in de wereld heeft veroorzaakt.
Daarom dromen heiligen van wellust en duivels.
Het was al in het mythische paradijs dat er een slang rond sloop, met andere woorden het kwaad was ingebakken.
Dat moest ook wel, anders zaten ze nu nog naakt onder een boom te dutten.
De Nous Serpens is de wijsheid (Pistis Sophia), maar dan in zijn geheel, dus inclusief de verleiding en fouten.
De duivel die je ziet is je schaduw. Over het algemeen belust op alle driften en seks of alles wat god verboden zou hebben.
Het kwade is betrekkelijk, want zonder deze katalysator zou geen bewustzijn zijn ontwikkeld.
Wie zijn schaduwkanten onderdrukt, kan erop rekenen dat ze in een of andere vorm het leven zullen verstoren tot ze geaccepteerd worden.
Zo kun je ook niets onverkwikkelijks blijvend onderdrukken zonder storende symptomen.
In het Christendom is het lichaam altijd weggezet als zondig. Maar het leven in de stof is een belangrijke leerschool.
Bij de "heidenen" was het lichaam juist een tempel voor de geest. Seksualiteit maakte immers altijd een belangrijk deel uit van elke godsdienst. Vrijwel alle religieuze symbolen zijn vruchtbaarheidssymbolen. Pasen is b.v. een vruchtbaarheidsritus. (Haas en ei/ Astarte)
Maar als je procreatie ziet als concurrentie met de schepper............
Dat is waarom de vrouw is weggeradeerd. Immers vroeger heerste er een matriarchaat en was juist de vrouw de alomvattende opper- of oergodin.
Nota bene de Zon werd toen vrouwelijk gedacht.
Tegenwoordig is de aarde dat. Zoals ook het etiketje van de Maan van geslacht is veranderd. Haha
